جمهوری آذربایجان، که دارای مرز مشترک با روسیه، گرجستان، ارمنستان، ترکیه و ایران میباشد در مجموع 2648 کیلومترمربع مساحت دارد. این کشور، از انواع مختلفی از آب و هوا، از خشک و مرطوب زیر گرمسیری تا تندراهای کوهستانی(آلپی) برخوردار است. محدوده ی دما درتابستان از 5+ در ناحیه ی مرتفع آلپی تا 30+ در دشتها  و در زمستان، از 3- در دشت ها تا 10- در کوهستان ها می باشد. تابستان در این کشور خشک و پاییز و بهار، بارانی می باشد. متوسط بیشترین بارندگی در این کشور مربوط به ماه می و  58  میلی متر گزارش شده است. تقریبا 4،588،703 هکتار خاک قابل کشت در آذربایجان وجود دارد که 1،437،694 هکتار آن قابل آبیاری می باشد. مابقی زمین آذربایجان، آیش، علفزار، مراتع طبیعی ،جنگل و ... می باشد. جمعیت جمهوری آذربایجان، در ژانویه 2017، بر اساس آخرین برآوردهای سازمان ملل متحد، 9،928،682 نفر گزارش شده است. جمعیت این کشور، معادل 13/0 درصد از کل جمعیت جهان می باشد. با توجه به آمارهای بانک جهانی، میزان اشتغال در کشاورزی در جمهوری آذربایجان، برای سال 2012، 37.70 درصد از کل اشتغال کشور، گزارش شده است. کل زمین کشاورزی جمهوری آذربایجان، 4769.7 هزار هکتار می باشد. تعداد تولید کنندگان کشاورزی در این کشور 1.208 هزار واحد می باشد که 99.98 درصد آن از مزارع خصوصی و 0.02 درصد آن مزارع عمومی تشکیل شده است. علاوه بر این، 78.648 مزرعه تولیدی با پردازش و فروش محصولات وجود دارد. 66.8 درصد از تولید تخصصی کشاورزی از خانواده های روستایی، 32.8 درصد از تولیدات خانگی و 0.2 درصد از مزارع تامین می شود.جمهوری آذربایجان تولیدکننده محصولات کشاورزی  نظیر غلات، پنبه، توتون، سیب زمینی، میوه‌ها، سبزی‌ها و چای می‌باشد.

کشور ژاپن با مساحت 337915 کیلومتر مربع در واقع یک مجمع الجزایر است که در اقیانوس آرام در آسیای شمال شرقی قرار دارد. این کشور با جمعیتی در حدود 127 میلیون نفر یازدهمین کشور پرجمعیت جهان است. اقلیم آن متنوع از گرمسیری در جنوب تا معتدل سرد در شمال است. در حدود 12.5 درصد از زمین های این کشور قابل کشت می‌باشد و 0.8 درصد آن تحت کشت محصولات دائمی است. زمین های تحت آبیاری آن در سال 2012، 24690 کیلومتر مربع بوده است و مجموع منابع آب تجدیدپذیر آن در همان سال 430 کیلومتر مربع می‌باشد. میانگین بارندگی در کشور ژاپن سالیانه 1800 میلیمتر میباشد. گرمترین ماه سال آگوست با میانگین 28 درجه و سردترین ماه سال ژانویه 3 درجه سانتیگراد است. میانگین رطوبت نسبی در این کشور بین 64 تا 74 درصد است. تعداد جوامع روستایی این کشور از سال 1970 تا 2017 به شدت در حال کاهش است و تعداد کارگران بخش کشاورزی نیز روند به شدت نزولی دارد ولی تعداد کارگران با سن بالای 65 سال به کار در زمینه کشاورزی روی می آوردند در حال افزایش است. در این کشور سهم زنان مشغول در بخش کشاورزی زیر 10 درصد میباشد. عمده محصولات کاشته شده در بخش کشاورزی شامل ذرت، کنف، بادام زمینی، جو، لوبیا، باقلا، نخود، ارزن، یولاف، سیب زمینی، نیشکر، چغندر، لوبیا، سویا، کنجد، گندم و توتون میباشد.

کشور تایلند با مساحت 513120 کیلومتر مربع پنجاهمین کشور دنیا از لحاظ وسعت سرزمین است که برابر با کشور اسپانیا می‌باشد. این کشور با جمعیت 67741401 نفری بیستمین کشور از لحاظ جمعیتی است. میانگین بارش در تایلند 1622 میلی متر است. دامنه بارندگی بین 1100 تا 4000 میلیمتر است. اقلیم این کشور از اواسط ماه می تا سپتامبر حاره ای، بارانی، گرم، ابری و همراه با بادهای موسمی جنوب غربی و از ماه نوامبر تا اواسط ماه مارس خشک همراه با بادهای خنک موسمی شمال شرقی است و تنگه جنوبی آن همیشه گرم و مرطوب است. در سال 2011، 30.71 درصد از اراضی این کشور قابل کشت و 8.77 درصد آن تحت کشت محصولات دائمی بوده است. مجموع منابع آب تجدیدپذیر آن در سال 2011، 4386 کیلومتر مکعب در سال گزارش شده است و زمین های تحت آبیاری آن در سال 2007، 64150 کیلومترمربع بوده است. امروزه تایلند به عنوان یکی از مهمترین و متنوع ترین تولیدکنندگان مواد غذایی در جهان به شمار می رود. بارش منظم باران و خاک حاصلخیز آن منجر به کشاورزی با قدمت طولانی و نیز شیلات در تایلند شده است. جمعیت فعال اقتصادی در سال 2009 در بخش کشاورزی حدود 19.4 میلیون نفر بوده که معادل 49 درصد کل جمعیت کشور بوده است و 45 درصد از جمعیت فعال کشاورزی را نیز زنان تشکیل می‌دهند. تایلند یکی از بزرگترین صادرکنندگان برنج و کاساوا در جهان است و عمده محصولات کشاورزی آن شامل برنج، ذرت، ذرت دانه ای، کاساوا، نیشکر، روغن پالم (نخل)، سویا، نارگیل و کائوچو است.

کشور فرانسه آن بخش از جمهوری فرانسه است که در گوشه غربی اروپا واقع شده است. مساحت قلمرو اروپایی فرانسه 547،030 کیلومتر مربع است که وسیعترین منطقه از اتحادیه اروپا می باشد. فرانسه دارای گستره ای از اقلیم های گوناگون است که از اقلیم اقیانوسی تا قاره ای و با شیبی از غرب به شرق همراه است. مناطقی که در سواحل مدیترانه قرار گرفته اند دارای اقلیم مدیترانه‌ای هستند. رشته کوه های آلپ و پیرنه نیز اقلیمی مشابه با آنچه در مناطق کوهستانی و با ارتفاع زیاد است را نشان می دهند. پراکنش هفت اقلیم گوناگون در فرانسه بر شاخص های مختلف آب و هوایی اثرگذار بوده است که نتیجه آن پیدایش مراتع و چمنزارها و انواع مختلفی از فلور گیاهی شده است. مقدار متوسط بارندگی سالیانه آن 619 میلیمتر است یا به عبارتی 6/54 میلیمتر در ماه است و بطور متوسط 162 روز در سال دارای بارندگی بیش از 1/0 میلیمتر هستند. گرمترین ماه سال جولای با متوسط درجه حرارت 19 درجه سانتیگراد و سردترین ماه سال ژانویه با متوسط درجه حرارت 3 درجه سانتیگراد است. منابع آب تجدیدپذیر داخلی 200 کیلومتر مکعب در سال، خارجی 11 کیلومتر مکعب در سال و کل منابع آب تجدیدپذیر واقعی 211 کیلومتر مکعب در سال می‌باشد. جمعیت فرانسه در سال 2016، 9/66 میلیون نفر بوده است. همچنین جمعیت فرانسه در اول ژانویه 2011، 8/65 میلیون نفر بوده است که آنرا در رتبه بیست و یکم در بین پرجمعیت ترین کشورهای جهان قرار داده است. کل اراضی این کشور در سال 2012، 76/54 میلیون هکتار بوده است که 69/34 درصد آن اراضی قابل کشت (زراعی و باغی) است، 55/26 درصد پوشش جنگلی و 76/38 درصد به سایر اراضی اختصاص دارد. کشاورزی تنها 3/3 درصد از نیروی انسانی فعال را به خود اختصاص داده (در مقایسه با 3/5 درصد در سطح اروپا) و نسبت کل جمعیت به ازاء هر هکتار زمین در سال 2012، 30 درصد بوده است و همین نسبت به ازاء جمعیت فعال در بخش کشاورزی از لحاظ اقتصادی 89/36 گزارش شده است. فرانسه با تولید 18 درصد از محصولات کشاورزی اتحادیه اروپا جایگاه اول و کلیدی را به خود اختصاص داده است. فرانسه همچنین ششمین کشور تولیدکننده محصولات کشاورزی در دنیا است. مهمترین تولیدات کشاورزی فرانسه عبارتند از: گندم، غلات، چغندرقند، سیب زمینی، انگور (صرفا برای تولید نوشیدنی های الکلی)، گوشت گاو، فرآورده های لبنی و ماهی است.

بدون تردید ایجاد صنایع تبدیلی یکی از سودمندترین ارتباطات بین دو بخش صنعت و کشاورزي است. این صنایع از میزان بیکاريهاي دایمی و فصلی در مناطق روستایی میکاهد. همچنین زمینه مناسب جهت توسعه بخش کشاورزي را فراهم آورده و به افزایش تولیدات، بهرهوري، ایجاد فرصتهاي شغلی، تامین نیازهاي اساسی، پیوند با دیگر بخشهاي اقتصادي و کاهش نابرابريهاي منطقهاي منجر خواهد شد. لذا این گونه صنایع میتواند پیشنیاز استراتژي صنعتی شدن و تامین کننده امنیت غذایی در کشور باشد. صنایع غذایی بیش از 85درصد صنایع تبدیلی و تکمیلی مربوط به بخش کشاورزي را تشکیل میدهد و با توجه به آثار مستقیم و غیرمستقیم این صنایع از نظر تولید و اشتغال که در بخش کشاورزي بر جاي میگذارد و موجب رشد و شکوفایی، در سطح کلان اقتصاد میشود.