طبق ماده (5) قانون بیمه اجتماعی کارگران ساختمانی مصوب 1386 نحوه محاسبه پرداخت حق بیمه به صورت هر متر مربع زیربنا بوده است[1] و این امر در آن زمان، در حوزه ساخت و ساز ساختمان و انبوه سازی مسکن مشکلاتی را بوجود آورد. به همین دلیل قانونگذار در سال 1393 این ماده قانونی را اصلاح نمود. طبق اصلاحیه ماده (5) قانون بیمه اجتماعی کارگران ساختمانی، محاسبه به روش دریافت 7 درصد حق بیمه سهم بیمه شده از کارگر و 15 درصد مجموع عوارض پروانه (از مالک) تغییر یافت. این ماده چنین اشعار می دارد که "سازمان تأمین اجتماعی مکلف است با دریافت هفت درصد حق بیمه سهم بیمه شده (از کارگر) و پانزده درصد مجموع عوارض صدور پروانه (از مالک) نسبت به تداوم پوشش بیمه تمام کارگران ساختمانی اقدام کند. در صورت عدم تأمین منابع لازم جهت گسترش پوشش بیمه ای کارگران با تصویب هیأت وزیران، افزایش سقف مجموع عوارض تا بیست درصد بلامانع است."

[1]  ماده (5) قانون بیمه اجتماعی کارگران ساختمانی مصوب 1386: در مواردي كه انجام كارھاي ساختماني مستلزم اخذ پروانه مي باشد، مراجع ذي ربط مكلفند صدور پروانه را منوط به ارائه رسید پرداخت حق بیمه براي ھر متر مربع سطح زير بنا معادل چهارصد حداقل دستمزد ماھانه سال درخواست پروانه به حسابي كه سازمان تأمین اجتماعي اعلام خواھد كرد، نمايند.