چکیده نتایج
بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب وکار ایران در بهار 1403، 6.04(نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که مشابه وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان 1402 با میانگین 6.04) است.
در بهار 1403 فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه 1-غیرقابل پیش‌بیني بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات 2-دشواری تأمین مالی از بانک‌ها 3-بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب وکار را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.
بر اساس یافته‌های این طرح در بهار 1403 استان‌های مرکزي، خوزستان و همدان به ترتیب دارای مساعدترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
براساس یافتههای طرح، میانگین ظرفیت فعالیت (واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت‌کننده در فصل بهار 1403 معادل 41.19 درصد بوده‌است که نسبت به زمستان 1402 (42.09 درصد) کاهش 0.9درصدی داشته است.
بر اساس نتایج این پایش در بهار 1403، وضعیت محیط کسب وکار در بخش کشاورزی ( 6.03) در مقایسه با بخش‌های صنعت (5.88) و خدمات (5.96) نامناسب‌تر ارزیابی شده‌است.
در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه‌بندی استاندارد ISIC.rev4، رشته 1-آموزش، 2 - حمل و نقل و انبارداری
3- مالی و بیمه دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار و رشته فعالیت‌های 1- املاک و مستغلات ، 2- اطلاعات و ارتباطات و 3- سلامت انسان و مددکاري اجتماعي ، بدترین وضعیت محیط کسب وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.
بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران در بهار 1403، عدد 6.26 (عدد 10 بدترین ارزیابی است) به‌دست آمده‌است که به صورت جزئی نامناسبتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان 1402 با میانگین 6.22) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد 6.60 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6.52 حاصل شده‌بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد 5.99 است که در فصل گذشته عدد 5.97 ارزیابی شده بود. بر این اساس، محیط حقوقی و قانونی با عدد 5.60 و محیط مالی با عدد 8.36 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.