متاثر از فرآیند دیجیتالی شدن،تولید زباله های الکترونیکی و الکتریکی در جهان به شدت در حال افزایش است.این نوع زباله ها شامل دستگاه های الکترونیکی و الکتریکی خارج از رده مصرف هستند که حاوی مواد با ارزش از منابع طبیعی غیرقابل تجدید مانند سرب، کادمیوم، جیوه و... بوده و در صورت رهاسازی در طبیعت و عدم بازیافت صحیح، محیط زیست و سلامت انسان ها را در معرض خطر قرار می دهند. به دلیل سرعت روبه رو رشد فرآیند دیجیتالی شدن در جهان و همچنین تغییرات سریع تکنولوژی و فناوری های مربوط، کوتاهی عمر تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی و نیز رشد فرهنگ مصرف گرایی و تعویض زودهنگام دستگاه ها و تجهیزات ، مساله انباشت و مدیریت زنجیره فعالیت های مرتبط با تولید، ذخیره سازی، جمع آوری، انتقال، پردازش و دفع این زباله ها به چالشی جهانی تبدیل شده است که البته شکاف آگاهی و اقدام و اجرا در زمینه های یاد شده در کشورهای مختلف به شدت به چشم می آید؛ به نحوی که در سال 2022، 62 میلیارد کیلوگرم زباله الکترونیکی و الکتریکی در جهان تولید شده است که از این میزان کمتر از یک چهارم آن به صورت رسمی جمع‌آوری و بازیافت شده است.این درحالی است که امکان تبدیل تهدید زباله های الکتریکی و الکترونیکی به یک فرصت اقتصادی برای جهان وجود دارد. به این منظور لازم است دولت ها مداخلات هدفمندی برای جمع آوری و بازیافت رسمی و سازگار با محیط زیست در کشورها را اعمال نمایند.
در ایران نیز زباله های الکتریکی و الکترونیکی محیط زیست را به شدت تهدید می کنند؛ زیرا از یک سو ایران بازار مصرف بزرگی در حوزه تجهیزات وابسته به صنایع الکتریکی و الکترونیکی دارد و از سوی دیگر فقدان برنامه و ضعف آگاهی و فرهنگ بازیافت زباله های این صنایع موضوع را پیچیده تر می کند. این درحالی است که کشور ایران سالانه حدود 400 هزار تن زباله الکتریکی و الکترونیکی تولید می کند که در کنار تهدیدات این میزان زباله، از فرصت اقتصادی مربوط به آن نیز غفلت می شود.