مرکز پژوهشهای اتاق ایران با انتشار گزارش " سیاست تجاری کویت" به بررسی ساختار اقتصادی و تجاری کویت، مهمترین اسناد و استراتژی‌های کلان اقتصادی این کشور و روابط آن با ایران می پردازد. برخی از مهمترین نکات مطرح شده در این گزارش شامل موارد ذیل است.
- روابط اقتصادی و تجاری ایران و کویت تابع دو دسته از متغیرها است. دسته نخست به موضوعات سیاسی در سطح منطقه همچون روابط ایران و آمریکا و ایران و عربستان مربوط است؛ هر چند کویت سیاست بی‌طرفی فعال در منطقه را در پیش گرفته و کوشیده به عنوان میانجی در روابط بازیگران منطقه ایفای نقش کند با این حال ماهیت روابط کویت با ایالات متحده و عربستان همواره محدودیت‌هایی را در زمینه توسعه روابط با ایران پیش روی این کشور قرار داده است.
- دسته دوم شامل متغیرهای اقتصادی است؛ هر چند به طور کلی اقتصاد دو کشور ماهیتا مکمل نیست، با این وجود بازار مصرف کوچک، اما ثروتمند کویت زمینه مناسبی را برای صادرات مواد معدنی و محصولات کشاورزی و غذایی فراهم کرده است که لازمه بهره‌برداری از آن شناخت ذائقه مصرف‌کنندگان کویتی و رعایت استانداردهای ملی این کشور است.
- مسئله صادرات گاز ایران به کویت، علیرغم بی‌نتیجه ماندن چند دور مذاکره، بزرگ‌ترین فرصت ایران در سطح ملی برای توسعه روابط اقتصادی با کویت است؛ به نتیجه رسیدن مذاکرات و اجرایی شدن صادرات گاز ایران به کویت جدا از پیامدهای استراتژیک آن، می‌تواند به مدلی برای صادرات گاز ایران به عمان و امارات تبدیل شود و همچنین بر ورود بخش دولتی و خصوصی ایران به پروژه‌های توسعه‌ای کویت همچون شهر ابریشم و کاهش وابستگی ایران به دبی موثر باشد.
- در همین راستا، نکات زیر را می‌توان به‌عنوان برخی راهکارهای عملی برای گسترش تعاملات اقتصادی ایران و کویت و رفع موانع موجود مد نظر قرار داد:
- تمرکز تعاملات تجاری و اقتصادی با کویت در منطقه آزاد اروند با هدف بازیابی نقش اقتصادی و احیای بنادر ایرانی حاشیه اروندرود
- تجهیز شناورهای ایرانی به ابزارهای مکان‌یابی با هدف برآوردن استانداردهای مورد نظر کویت برای ورود شناورهای ایرانی
- تشکیل منظم جلسات کمیته مشترک کنسولی ایران و کویت برای بر طرف کردن مشکلات موجود در خصوص ویزا
- اقناع کویت در خصوص تأسیس کنسولگری در استان خوزستان