بحران فراگیر کمبود آب که برخی از کارشناسان اصلاح ورشکستگی آبی را برای تبیین آن مناسب تر از واژه بحران دیده اند، کشور را فرا گرفته است. شرایط فاجعه بار زیست محیطی، دشتها و آبخوان های کشور را فراگرفته است. پیامدهای این بحران علاوه بر نامبودی کمی و کیفی آبخوان ها و کاستن از آبدهی رودخانه ها و منابع آب سطحی، فرونشست سراسری دشتها را در پی دارد که از آن به زلزله خاموش تعبیر میشود. در اثر فرونشست زمین مراکز مسکونی، تأسیسات شهری، راههای ارتباطی جاده ای و ریلی و میراث تاریخی- فرهنگی در معرض آسیب جدی هستند و خسارات وارده قابل تخمین و جبران نخواههد بود. متاسفانه این بحران پنهان از دیدگاه است و اهمیت و بزرگی آن آنچنان که شایسته است احساس نمی شود.

نابودی کامل و یادر خطر نابودی قرار داشتن اغلب پهنه های تالابی کشور و تبدیل شدن آنها به کانون های تولید ریزگرد از دیگر ابعاد این بحران فراگیر است. باید دقت کرد که سهی از وضعیت نامطلوب فعلی بخش آب که به نحوه مدیریت این بخش باز میگردد، حاصل سوء مدیریت های انباشته از سالهای پیشین تاکنون است.