جنگل هاي ناحيه رويشي زاگرس يكي از نواحي رويشي پنج گانه ايران است كه با داشتن سطحي معادل 5 ميليون هكتار و ساير جنبه هاي خاص خود، منحصر بفرد ميباشد. داشتن اطلاعات كافي از ويژگيها، اجزاء و نحوه كنش بين اجزاء تشكيل دهنده اين جنگلها، پيش نياز مديريت درست آن ها ميباشد. با توجه به اينكه وضعيت كلي اين اكوسيستم منحصر بفرد در پوشش گياهي به ويژه گونه هاي درختي آن نمود پيدا ميكند لذا ميتوان گفت كه گونه هاي درختي مهمترين اجزاء اين اكوسيستم ها ميباشند.
از اينرو، بررسي انفرادي گونه هاي درختي و ارتباط هريك از آنها با اجزاء زنده و غيرزنده اكوسيستم راهي براي كسب اطلاعات لازم جهت برنامه ريزي هاي مديريتي صحيح جنگلها است. يكي از گونه هاي درختي مهم ناحيه رويشي زاگرس، بنه ميباشد. از نظر ريخت شناسي، درختي به ارتفاع حدود 7متر، تاج تقريباً كروي، به ندرت درختچ هاي، خزان كننده، برگهاي شانه اي فرد با برگچه هاي 5-2 جفتي، برگچه ها از نظر شكل و اندازه متغير، تخم مرغي، مستطيلي يا نوك تيز يا نوك كند با لبهاي مژكدار و بقيه نقاط بدون كرك، رگبرگ هاي مشخص، گلهاي بدون گلبرگ و ميوه شفت است. ميوه اين گونه ابتدا صورتي رنگ بوده، بعد قرمز رنگ و پس از رسيدن كامل پوشش سبز رنگ خواهد داشت. اين گونه هم بصورت جنسي و هم غير جنسي تجديد نسل مي كند. حدود 2/4 ميليون هكتار از گستره ايران را پسته وحشي به خود اختصاص داده است كه بدلايل گوناگون از قبيل چراي دام، آتش سوزي، تغييرات كاربري اراضي، برداشت غير اصولي از شيره آن و عوامل محيطي مورد تخريب قرار گرفته است. شيره خام درخت بنه مصارف دارويي و صنعتي زيادي دارد، از ميوه آن بعنوان گياه دارويي استفاده مي شود، داراي ارزش اقتصادي فراوان است، زمينه صادرات دارد و در ارز آوري نقش ايفا مي كند ضمن اينكه داراي خواص دارويي، خوراكي و صنعتي زيادي است و در طب سنتي نيز كاربرد دارد. مناطق زيادي از استان كرمانشاه پوشيده از درختان بنه است كه از ارزش و اهميت زيادي برخوردارند و ميتوانند منشا درآمد و اشتغال براي مردم اين استان باشند