شرکت‌های کوچک و متوسط با وجود نقش ارزنده‌ای که در اقتصادهای ملی ایفا می کنند، اما به دلیل ماهیت و ویژگی‌های خاص خود، با مشکلات زیادی در تامین مالی وجوه مورد نیاز، نسبت به بنگاه های بزرگ مواجه هستند. بعد از بحران مالی 2008 بانک‌ها در تامین مالی و سرمایه گذاری پروژه ها دچار مشکل شدند، با توجه به گسترش اینترنت و ناتوانی شبکه بانکی در ارائه تسهیلات به شرکت‌های کوچک و متوسط، پلتفرم‌های سرمایه گذاری جمعی شروع به گسترش کردند و هر ساله سهم این نوع سرمایه گذاری بیشتر شد، به نحوی که در سال 2012 حدود 7/2میلیارد دلار و در سال 2013، 1/5 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری جمعی در سراسر جهان انجام شد و انتظار می رود سرمایه‌گذاری‌جمعی در سال 2025 به هزار میلیارد دلار برسد. این روش سرمایه گذاری در ایران سابقه طولانی ندارد و تقریبا از سال 1399 با ایجاد چند پلتفرم که زیر مجموعه فرابورس هستند شکل گرفته است اما با وجود سابقه کم این پلتفرم ها، تاکنون بالغ بر 1647 میلیارد ریال سرمایه گذاری جمعی از طریق این پلتفرم ها انجام شده است.
روش‌های سرمایه گذاری جمعی را می توان به 5 دسته اهدای جمعی، حمایت جمعی، پیش فروش جمعی، مشارکت جمعی و خرید سهام جمعی طبقه بندی کرد. پلتفرم های سرمایه گذاری جمعی موجود در ایران به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند. دسته اول از روش اهدای جمعی برای امور خیریه استفاده می کنند و دسته دوم که اکثر پلتفرم ها را تشکیل می‌دهند از روش مشارکت جمعی استفاده کرده و سرمایه گذار پس از اتمام پروژه اصل و سود بدست آمده از پروژه را دریافت می‌کند و از پروژه خارج می شوند. سایر روش‌های سرمایه گذاری جمعی مانند خرید سهام و پیش فروش جمعی در ایران آنچنان مورد استفاده قرار نگرفته است.
در این پژوهش علاوه بر معرفی روش های سرمایه گذاری جمعی به بررسی ظرفیت های این ابزار تامین مالی پرداخته شده است و ریسک های مشارکت کنندگان، کارآفرینان و درگاه های واسط نیز مورد بررسی قرار گرفته است که با گسترش استفاده از این ابزار باید توجه ویژه ای به این موارد داشت. ایجاد بازار ثانویه برای نقدشوندگی بیشتر در این روش سرمایه‌گذاری، اصلاح قوانین برای حمایت بیشتر از استارت‌آپ‌ها، استفاده از تمامی روش های سرمایه گذاری جمعی در پلتفرم ها جهت تشویق تمامی سرمایه‌گذارن ریسک‌پذیر و ریسک‌گریز به شرکت در نوع سرمایه‌گذاری و معرفی بیشتر این ابزار نوین از طریق رسانه های جمعی و رسانه های اجتماعی از جمله راهکارهای پیشنهادی جهت گسترش استفاده از این روش سرمایه گذاری می باشد.

مرکز پژوهش­های اتاق ایران در رویکردی تازه انتشار سلسله گزارش های "پایش تحولات تجارت جهانی" با هدف بررسی رویدادهای کلیدی در محیط ژئواکونومیک ایران را در دستور کار قرار داده است. در این قالب رویدادهای کلیدی از منظر تاثیرگذاری بر دیپلماسی اقتصادی  و موقعیت ژئواکونومیک ایران مورد بحث و بررسی قرار می گیرند.

در هفدهمین گزارش از این سلسله گزارش­ ها، گلچینی از تحولات اخیر در دو لایه جهانی و منطقه­ ای محیط ژئواکونومیک ایران ارائه شده، و آخرین روندها و پیش ­بینی­ های اقتصادی ارائه شده توسط بزرگ­ترین نهادهای اقتصادی بین­ المللی، در قالب داده های تازه مورد بحث و بررسی قرار گرفته ­اند.

در بخش اول گزارش و ذیل عنوان تحولات جهانی، اقدام جدید آمریکا در راستای افزایش فشار اقتصادی بر چین و ممنوعیت همکاری شرکت­ های امریکایی با شرکت­ های چینی که از نیروی کار اجباری بهره می­ گیرند، مطرح شده است. اتحادیه اروپا نیز در راستای افزایش قدرت ژئوپلیتیک خود در صحنه اقتصاد سیاسی بین ­الملل، پیش‌نویس قانونی را مورد بحث قرار داده است که در صورت تصویب، اختیارات ویژه‌ای را به کمیسیون اروپا برای اعمال تحریم‌های گسترده علیه افراد، شرکت‌ها و کشورهای دیگر می ­دهد.

در بخش دوم گزارش و در ذیل تحولات منطقه ­ای، دولت پاکستان با رونمایی از سیاست جدید تجاری این کشور مبنی بر دستیابی به یک بازار پویای داخلی از یک سو و اقتصادی رقابتی در حوزه صادراتی از سوی دیگر تا سال 2025، در کانون توجهات منطقه قرار گرفته است. اجرایی شدن موافقت­نامه تجارت آزاد هند با امارات متحده عربی و به طور کلی افزایش روابط تجاری هند با امارات و عربستان، در مقابل تنزل موقعیت ایران در میان شرکای تجاری هند، از جمله پیامدهای مخرب اعمال تحریم­ های بین ­المللی علیه ایران بوده که به همین جا نیز ختم نمی­شود. افزایش روابط تجاری میان امارات و اسرائیل و روند رو به گسترش سرمایه­گذاری چین در عراق در مقابل امتناع این کشور از ورود به بازار ایران از جمله همین موارد است. در دیگر سو عربستان علاوه بر افزایش مراودات بین­ المللی، در پی تقویت استارتاپ­ ها  و افزایش سهم بخش خصوصی در تولید ناخالص داخلی خود نیز هست.

مسائل مطرح در ذیل عنوان داده­ های تازه نیز شامل آمارهای جدید صندوق بین ­المللی پول در مورد پیشتازی آمریکا در جذب سرمایه مستقیم خارجی و تورم برخی محصولات کشاورزی به ویژه در مناطقی به جز آسیا می­شود. همچنین باید به گزارش­های اخیر بانک جهانی در مورد دگرگون شدن نقش نفت و گاز از نماد ثروت به کالای عمده صادراتی کشورهای فقیرتر اشاره کرد که موضوع قابل تاملی است. علاوه بر موارد ذکر شده، موقعیت نامناسب خاورمیانه در شاخص­ هایی مانند مشارکت زنان در بازار کار، جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و نرخ بیکاری جوانان و نیز افزایش کمک­های جهانی به کشورهای با درآمد اندک در سال 2021 نیز در این گزارش مطرح شده است. همچنین برآوردها نشان دهنده افزایش چالش­ها در روابط میان دولت و بخش خصوصی در چین و کاهش ارزش شرکت­های چینی در بازار سهام این کشور است.