هدف از اين گزارش تعيين مزيت نسبي بخش و زيربخش­هاي صنعت، معدن و انرژي با استفاده از شاخص ضريب مكاني در استان مركزي بوده است. ضریب‌ مکانی، روشی است که به صورت ریاضی اقتصاد‌ منطقه‌‌ای را در مقایسه با اقتصاد مرجع بزرگ‌‌‌تر، معمولا اقتصاد ملی، ارزش گذاری می‌کند.‌‌ این روش به صورت گسترده از دهه 1940 توسط محققان حوزه جغرافیای ‌اقتصادی و اقتصاد‌ منطقه‌‌ای مورد ‌استفاده ‌قرار‌ گرفته ‌است. داده­هاي مورد نياز از مركز آمار ايران براي دوره ساليانه 1397-1390 گرداوري شده است. نتايج نشان مي­دهد كه در دوره مورد بررسي بخش صنعت در مجموع در همه سال­ها داراي مزيت رقابتي بوده است، هرچند تعدادی از زيربخش­هاي بخش صنعت داراي مزيت رقابتي نبوده­اند.

بخش صنعت در فعاليت­هايي مانند تولید كاغذ و فرآورده‌های كاغذي؛ تولید كك، فرآورده‌هاي حاصل از پالایش نفت؛ تولید مواد شيميايي و فرآورده‌هاي شيميايي؛ تولید داروها و فراورده‌های دارویی و شیمیایی و گیاهی؛ تولید فرآورده‌هاي لاستيكی و پلاستيكی؛ تولید ساير فرآورده‌هاي معدنی غيرفلزي؛ تولید فلزات پایه؛ تولید محصولات فلزي ساخته شده، به جز ماشين‌آلات و تجهيزات؛ تولید تجهيزات برقی؛ تولید ماشين‏آلات و تجهيزات طبقه‏بندي نشده در جاي ديگر در تمام سال­هاي 97-1390 داراي مزيت رقابتي بوده­اند. بنابراين سرمايه گذاري بيشتر در اين فعاليت­ها و حفظ و ارتقاء وضع موجود توصيه مي­شود.

بخش صنعت در فعاليت­هاي مانند؛ تولید فرآورده‌های توتون و تنباكو؛ تولید چرم و فرآورده‌های وابسته؛ چاپ و تكثير رسانه‌هاي ضبط شده؛ تولید محصولات رایانه‌ای، الکترونیکی و نوری؛ تولید ساير تجهيزات حمل و نقل؛ تولید سایر مصنوعات در تمام سال­هاي دوره 97-1390 فاقد مزيت رقابتي بوده­اند و استان مركزي در اين فعاليت­ها در قياس با فعاليت­هاي مشابه در كشور از وضعيت مناسبي برخوردار نيست و لذا سرمايه گذاري بيشتر در اين فعاليت ها توصيه نمي­شود و بهتر است در اين خصوص با احتياط بيشتري و با تحقيقات جامع و كامل ورود كرد.

بخش صنعت در فعاليت­هايي مانند تولید منسوجات؛ تولید پوشاک؛ تولید مبلمان؛ و تعمیر و نصب ماشین‌آلات و تجهیزات در سال­هاي ابتدايي دوره 97-1390 داراي مزيت رقابتي بوده اما در سال­هاي پاياني اين دوره مزيت رقابتي خود را از دست داده­اند. در خصوص اين فعاليت­ها لازم است متوليان امر در بخش دولتي و بخش خصوصي مسائل و مشكلات پيش آمده در اين فعاليت­ها را به صورت دقيق شناسايي نمايند و با برطرف كردن مشكلات پيش آمده وضعيت اين نوع فعاليت ها را دوباره به وضعيت مطلوب و رقابتي تغيير دهند.

بخش صنعت در فعالیت هایی مانند: تولید محصولات غذايي؛  تولید انواع آشاميدنيها؛  تولید چوب و محصولات چوبي به جز مبلمان، حصیر و مواد حصیر بافی و تولید وسايل نقليه موتوري، تريلر و نيم‌تريلر در برخی از سال­های دوره 97-1390 فعالیت دارای مزیت رقابتی بوده است و در برخی سالهای دیگر این مزیت رقابتی را از دست داده است و یا برعکس فاقد مزیت رقابتی بوده است و سپس مزیت رقابتی خود را کسب کرده است. برای این فعالیت­ها نیز بایستی مسائل و مشکلات این فعالیت ها را در سال­هایی که مزیت خود را از دست داده­اند بررسی و شناسائی کرد و ضمن برطرف کردن مشکلات شناسایی شده این فعالیت­ها را به وضعیت رقابتی بازگرداند، زیرا در این فعالیت­ها قاعدتاً بایستی زیرساخت های لازم فراهم شده باشد.

بخش معدن در مجموع داراي مزيت رقابتي نبوده است، زيرا استان مركزي در زيربخش استخراج نفت خام، گاز طبيعي و خدمات پشتیبانی معادن فاقد مزيت بوده است، اما در زيربخش استخراج ساير معادن در همه سال­ها داراي مزيت رقابتي بوده است، البته در سال پایانی دوره مورد بررسی مزیت رقابتی خود را از دست داده است.

همچنين در بخش انرژي در مجموع داراي مزيت نسبي نبوده است و در اين بخش فقط در زيربخش توليد، انتقال و توزيع برق در همه سال­ها و در زيربخش آبرسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه در نيمي از سال­ها داراي مزيت رقابتي بوده است.

هدف از اين گزارش تعيين مزيت نسبي بخش و زيربخش­هاي خدمات با استفاده از شاخص ضريب مكاني در استان مركزي بوده است. ضریب‌ مکانی، روشی است که به صورت ریاضی اقتصاد‌ منطقه‌‌ای را در مقایسه با اقتصاد مرجع بزرگ‌‌‌تر، معمولا اقتصاد ملی، ارزش گذاری می‌کند.‌‌ این روش به صورت گسترده از دهه 1940 توسط محققان حوزه جغرافیای ‌اقتصادی و اقتصاد‌ منطقه‌‌ای مورد ‌استفاده ‌قرار‌ گرفته ‌است. داده­هاي مورد نياز از مركز آمار ايران براي دوره ساليانه 96-1390 گرداوري شده است. بخش خدمات شامل دو بخش خدمات ارائه شده توسط بخش خصوصي و خدمات ارائه شده توسط بخش دولتي است. نتايج نشان مي­دهد كه در دوره مورد بررسي بخش خدمات در استان مركزي طي سال­هاي 92-1390 فعاليت پايه­ اي محسوب مي­شود و داراي مزيت نسبي بوده است، اما طي سال­هاي 96-1394 اين بخش فعاليت پايه­ اي محسوب نمي­شود و داراي مزيت نسبي نبوده است، به عبارت ديگر مزيت نسبي اندك خود را از دست داده است. با توجه به اينكه بخش خدمات در مجموع به صورت مرزي در سال­هاي 92-1390 فعاليت پايه ­اي بوده و در سال­هاي پاياني دوره يعني 96-1394 فعاليت پايه ­اي نبوده است، بسياري از زيربخش­هاي اين بخش فعاليت پايه ­اي محسوب نمي­شوند، هرچند برخي از زيربخش­هاي اين بخش فعاليت پايه ­اي محسوب مي­شوند.

هدف از اين گزارش تعيين مزيت نسبي بخش و زيربخش­هاي صنعت، معدن و انرژي با استفاده از شاخص ضريب مكاني در استان مركزي بوده است. ضریب‌ مکانی، روشی است که به صورت ریاضی اقتصاد‌ منطقه‌‌ای را در مقایسه با اقتصاد مرجع بزرگ‌‌‌تر، معمولا اقتصاد ملی، ارزش گذاری می‌کند.‌‌ این روش به صورت گسترده از دهه 1940 توسط محققان حوزه جغرافیای ‌اقتصادی و اقتصاد‌ منطقه‌‌ای مورد ‌استفاده ‌قرار‌ گرفته ‌است. داده­هاي مورد نياز از مركز آمار ايران براي دوره ساليانه 1396-1390 گرداوري شده است. نتايج نشان مي­دهد كه در دوره مورد بررسي بخش صنعت در مجموع در همه سال­ها داراي مزيت رقابتي بوده است، هرچند تعداد اندكي از زيربخش­هاي بخش صنعت داراي مزيت رقابتي نبوده­اند. بخش معدن در مجموع داراي مزيت رقابتي نبوده است، زيرا استان مركزي در زيربخش استخراج نفت خام، گاز طبيعي و خدمات پشتیبانی معادن فاقد مزيت بوده است، اما در زيربخش استخراج ساير معادن در همه سال­ها داراي مزيت رقابتي بوده است. همچنين در بخش انرژي در مجموع داراي مزيت نسبي نبوده است و در اين بخش فقط در زيربخش توليد، انتقال و توزيع برق در همه سال­ها و در زيربخش آبرسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه در نيمي از سال­ها داراي مزيت رقابتي بوده است.

هدف از اين گزارش تعيين مزيت نسبي بخش و زيربخش­هاي كشاورزي با استفاده از شاخص ضريب مكاني در استان مركزي بوده است. ضریب‌ مکانی، روشی است که به صورت ریاضی اقتصاد‌ منطقه‌‌ای را در مقایسه با اقتصاد مرجع بزرگ‌‌‌تر، معمولا اقتصاد ملی، ارزش گذاری می‌کند.‌‌ این روش به صورت گسترده از دهه 1940 توسط محققان حوزه جغرافیای ‌اقتصادی و اقتصاد‌ منطقه‌‌ای مورد ‌استفاده ‌قرار‌ گرفته ‌است. داده­هاي مورد نياز از مركز آمار ايران براي دوره ساليانه 1396-1390 گرداوري شده است. نتايج نشان مي­دهد كه در دوره مورد بررسي بخش كشاورزي در استان مركزي فعاليت پايه­ اي محسوب مي­شود و داراي مزيت نسبي بوده است، هر چند برخي از زيربخش­هاي بخش كشاورزي در استان مركزي در دوره مورد نظر فعاليت پايه­ اي محسوب نمي­شوند و به عبارت ديگر داراي مزيت نسبي نبوده اند.