مرکز پژوهش­های اتاق ایران در رویکردی تازه انتشار سلسله گزارش های "پایش تحولات تجارت جهانی" با هدف بررسی رویدادهای کلیدی در محیط ژئواکونومیک ایران را در دستور کار قرار داده است. در این قالب رویدادهای کلیدی از منظر تاثیرگذاری بر دیپلماسی اقتصادی  و موقعیت ژئواکونومیک ایران مورد بحث و بررسی قرار می گیرند.

در یازدهمین گزارش از این سلسله گزارش­ها، گلچینی از تحولات اخیر در دو لایه جهانی و منطقه ­ای محیط ژئواکونومیک ایران مورد بحث و بررسی قرار گرفته ­اند.

در بخش اول این گزارش و در ذیل عنوان پایش تحولات در لایه جهانی، بحث داغ روابط تجاری چین و ایالات متحده و افزایش فشارهای ایالات متحده برای جلوگیری از تسلط چین بر بازارهای کالاهای صنعتی مطرح است. در این میان به نظر می­ رسد کنش جدید چین در کاهش خرید نفت ایران، تاکتیکی در راستای کاهش اقدامات تنبیهی آمریکا باشد. بریتانیا نیز که در دوره دولت ترامپ کوشیده بود تا فعالیت شرکت­های چینی را در حوزه ­های راهبردی در این کشور محدود کند، اکنون از سرمایه­ گذاری چین در حوزه­ های غیر استراتژیک، استقبال می­کند. در پاسخ به این تغییرات و فرایند فزاینده جهانی شدن، اتحادیه اروپا نیز درصدد تغییر رویکرد کلان خود نسبت به تجارت آزاد بر آمده تا بتواند ریسک مواجهه با شرایط پیش‌بینی‌ناپذیر آینده را کاهش دهد. هند نیز در حال هدف­ گذاری جدیدی برای تجارت خارجی خود و دستیابی به توافق­نامه ­های تجاری با کشورهای بریتانیا، استرالیا و امارات متحده عربی است.

در بخش دوم گزارش و در ذیل عنوان پایش تحولات در لایه منطقه­ ای، تلاش­های امارات، مصر، لبنان و اردن برای تعامل با سوریه و موافقت ضمنی ایالات متحده با این روند، و به طور کلی تلاش برای کاهش انزوای سوریه با هدف کاهش نفوذ ایران و روسیه در این کشور، زنگ خطر را برای بخش خصوصی ایران به صدا درآورده است. به ویژه امارات که علاوه بر اقدامات مذکور، در پی تحکیم موقعیت خود به ‌عنوان هاب تجارت شرق و غرب در جهان پسا کرونا است. امارات همچنین از طریق سرمایه ­گذاری در زیرساخت­های آفریقا، در پی بهره­ گیری از پتانسیل­های موجود در این منطقه است. هدفی که ترکیه نیز در پی دستیابی به آن بوده، به نحوی که برخی از کشورهای آفریقایی اکنون در لیست شرکای کلیدی تجاری این کشور قرار گرفته ­اند. از سوی دیگر پاکستان نیز افزایش همکاری با امارات و اعمال نفوذ بیشتر در افغانستان با همکاری ازبکستان را، با هدف تبدیل شدن به هاب تجاری منطقه، در دستور کار خود قرار داده است. در مجموع و با در نظر گرفتن شرایط جدید حاکم بر منطقه، ضروری است تأثیرات منفی کنش­های مذکور بر موقعیت ژئواکونومیک ایران و به‌ویژه بندر چابهار و کریدور شمال- جنوب پایش شده و واکنش مناسب، از پیش تدارک دیده شود.