صنعت گردشگری یکی از صنایع پردرآمد و اشتغالزا در جامعه امروزی میباشد که بخش عمده ای از اشتغال جهان را به خود اختصاص داده است. کشور ایران به عنوان کشوری با تمدن و فرهنگ کهن و با توجه به داشتن جاذبه های گردشگری فراوان می تواند نقش بسزایی را در این زمينه ایفا کند این صنعت با بخشهای مختلف اقتصاد به طور مستقيم و غيرمستقيم در تعامل قرار دارد و با داشتن اثرات مثبت عميق و متقابل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از بخشهای حائز اهميت به شمار میرود. اگرچه ایران جزء ۱۰ کشور نخست جهان به لحاظ جاذبه های گردشگری است، اما سهم ناچيزی را در جذب گردشگر به خود اختصاص داده است. با توسعه فعاليتهای جهانگردی زمينه برای اشتغال فراهم میشود و این امر در کشورهایی که با جمعيت جوان و متقاضی کار رو به رو هستند بسيار مفيد است. از هر ده نفر توریست که وارد کشور ميزبان میشود یک فرصت شغلی ایجاد میگردد. توسعه گردشگری مبتنی بر چهار عامل عمده بوده که هر یک اجزای کوچکتر را شامل میشوند. این عوامل به طور خلاصه شامل شرایط قانونی ورود گردشگر به کشور اعم از صدور ویزا، گمرك، امنيت و…، حمل ونقل اعم از حمل ونقل هوایی، ریلی، جاده ای یا دریایی و حمل ونقل درون شهری و برون شهری، سرویس و خدمات: ميزان رضایتمندی مشتریان به سطح کيفی سرویس و خدمات بستگی دارد. ميهمان نوازی از مؤثرترین عوامل در رشد و توسعه صنعت گردشگری می باشد. ایجاد زمينه های لازم جهت افزایش رضایت گردشگران مانند احداث هتل، از جمله اقداماتی می باشد که تأثير فراوانی در توسعه گردشگری خواهد داشت. چرا که محل اقامت و وجود خدمات رفاهی ازجمله موارد مهمی می باشند که تأثير بسياری بر رضایت گردشگران دارند. امروزه هتلداری در دنيا با روندی رو به رشد به عنوان یکی از پایه های صنعت جهانگردی عمل میکند. اسکان گردشگر از مهمترین عوامل رشد و توسعه صنعت گردشگری بوده که در این قسمت بيشترین باربر دوش هتل ها میباشد. وجود گردشگران با اهداف، سلایق و البته بودجه متفاوت صنعت هتل داری را متحول کرده و باعث به وجود آمدن انواع مختلف هتلها با مشتریان، خدمات، امکانات، موقعيت جغرافيایی، اندازه و هزینه های متفاوت شده است. با تمام تفاوتها هر هتل مشتری خاص خود را دارد این امر دليلی است صنعت هتلداری جزء فرصتهای سرمایه گذاری خوب قرار بگيرد. بر اساس گزارش های ارائه شده سازمان جهانی گردشگری، درآمد اغلب کشورها از گردشگری در سالهای اخير با سرعتی چشمگير در حال افزایش بوده است. بر اساس تحقيقات انجام شده مکان های گردشگری در برخی استانها در اغلب زمينه ها فاقد امکانات و تسهيلات لازم برای جلب رضایت گردشگران می باشند. برنامه ریزی اصولی و به ویژه احداث واحدهای اقامتی برای گردشگران در استانهای مختلف می تواند امکان جذب گردشگر بيشتر را فراهم آورد و به تبع آن باعث رشد و توسعه استان گردد.

• چکیده

گردشگری را می‌توان به عنوان یک پدیده چند وجهی که دارای ابعاد اقتصادی، فرهنگی اجتماعی، زیست محیطی و سیاسی است، در نظر گرفت. گردشگری از دیرباز با دین پیوند خورده است که به عنوان نیروی محرک قدرتمندی برای سفرهای اولیه زایران تا سیر و سفرهای امروزه به مکان‌های مقدس عمل می‌کند. اصول و قوانین اسلامی ‌به طور مستقیم و غیرمستقیم تفریح و سفر را نیز متاثر می‌سازد. گردشگری و فرهنگ اسلامی ‌تاثیرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی فرهنگی مختلفی بر یکدیگر دارند که اثرات سیاسی آن مقدم بر اثرات دیگر و هدایت کننده روند اقتصادی و اجتماعی فرهنگی است. با این حال تاثیرات اقتصادی و اجتماعی فرهنگی گردشگری اسلامی به ویژه در کشورهای در حال توسعه مسلمان بسیار قابل توجه است. در پاسخ به ارتباط بین گردشگری و مذهب، نظریه‌پردازان 3 رویکرد را در پیش می‌گیرند. در رویکرد اول مذهب از گردشگری حمایت می‌کند، در دومین رویکرد گردشگری بر مذهب تاثیرگذار است و در رویکرد سوم این دو پدیده در تقابل با یکدیگر در نظر گرفته می‌شوند. با وجود چالش‌های پیش‌روی گردشگری کشورهای مسلمان و وجود کلیشه‌های منفی در خصوص این مقاصد، امروزه می‌توان دید که برخی از این مقاصد به خوبی توانسته‌اند نگاه خود را به گردشگری تغییر دهند و ظرفیت‌های متفاوت و جدیدی را خلق کنند که ایران نیز با داشتن ظرفیت‌ها و جاذبه‌های مادی و معنوی متنوع اسلامی می‌تواند یکی از بهترین مقاصد گردشگری در جهان اسلام معرفی شود و سهم به سزایی در این بازار رو به رشد داشته باشد.