ساختار بهینه نرخ ارز می‌ بایست بر اساس تعادل در بازارهای پولی و مالی و به صورت برآیند تعادلی از سیاست پولی، مالی و ارزی باشد؛ لذا نرخ متعادل کننده بازار نمی تواند با تصمیمات خلق‌ الساعه و صدور بخشنامه‌ ها و ابلاغیه‌ های متعدد و بعضا متناقض بدست آید. بدیهی است اقدام فعلی دولت نمی‌ تواند حتی مدیریت بازار تلقی شود زیرا بیش از آنکه به آرامش بازار منتج شود، موجب دامن زدن به بی‌ثباتی و فضای نااطمینانی اقتصاد شده است و نهایتا موجب می‌ شود هرگونه تصمیم بنیادی در سطح بنگاه، منجمد شود و با اصطکاک در روند رشد تولید و تجارت مواجه شود. لذا برون رفت از شرایط موجود نیازمند یک نگرش جامع با رویکرد حل مساله در سطح ساختار و سیاستگذاری‌ها، منطبق بر اصول بازار، تجربه کشورها و ارائه چارچوب عملیاتی است.
در این راستا از دولت درخواست می‌ شود با توجه به ثبات نسبی موجود در بازار، نسبت به برنامه‌ ریزی برای تک نرخی نمودن ارز اقدام نماید. در این مسیر لازم است راهبردهای "حرکت از سمت سیاست‌ های دستوری در قالب مداخلات قیمتی و نرخ‌گذاری‌ های چندگانه به سمت نرخ‌ های تعادلی بازار"، "مدیریت بهینه ورود ارزهای نفتی به اقتصاد با هدف ثبات بخشی به بازار ارز"، "حرکت به سمت سیاسـت ارزی تثبیت نرخ حقیقی ارز به جای سیاست تثبیت نرخ اسمی" و "برنامه‌ ریزی برای یک نظام حمایتی و تعرفه‌ ای مناسب بعنوان مکمل نظام ارزی" در دستور کار قرار گیرد.