صنعت فولاد ایران به عنوان یکی از صنایع مادر کشورکه نقش بسزایی در حرکت چرخ صنایع پیشین و پسین ازخود دارد، دارای جایگاه ویژه ای در بین صنایع کشور است.توليد جهاني فولاد در سال 1900 برابر با 3/ 28 ميليون تن بوده است. اين مقدار با افزايش 7/ 6 درصدی به رقم 191/6 میلیون تن در سال 1950 رسيده و در نهايت به1/870 ميليون تن در سال 2019 ميلادی افزايش يافته است. 66 برابرشدن توليد فولاد طي 120 سال گذشته نشان از اهميت بالای اين صنعت و نقش آن دراقتصاد جهاني دارد. صنعت فولاد در فرايند توسعه کشورها به شدت مورد تقاضا قرار دارد و يکي ازمهمترين بخش هايي است که می تواند مواد مورد نياز ساير بخش هايي که در فرايند توسعه نقش دارند را تأمين کند. تولید جهانی فولاد خام برای 64 کشور گزارش شده به انجمن جهانی فولاد در ماه می 2021 ، 4/ 17
میلیون تن بود که 5/ 16 درصد نسبت به می 2020 افزایش داشته است. آمار نشان میدهد طي 14 سال گذشته نزديک به 70 درصد توليد جهاني فولاد با استفاده از سنگ آهن و کک(زغال سنگ کک شو) در کوره بلند و به روش کنورتور اکسيژني و تقريباً 30 درصد آن به روش احياء مستقيم و در کوره قوس الکتريکي با استفاده از قراضه و آهن اسفنجي انجام شده است. لازم به ذکر است که در روش کوره قوس الکتريکي نياز به آهن قراضه و آهن اسفنجي به عنوان مواد اوليه است. از ميزان قراضه توليدی واقعي در جهان آمار دقيقي در دسترس نيست و در عين حال مقدار قراضه در کشورها به عوامل گوناگوني نظير توسعه يافتگي، جمعيت، مصرف ظاهری فولاد، ميزان توليد فولاد، درآمد سرانه و شاخص رفاه، فرهنگ مصرف، ساختار بازيافت کشورها، تکنولوژی توليد و نرخ بهره وری(محصولات فولادی)، ضريب بازگشت سنواتي (نسبت قراضه برگشتي به مصرف فولاد در چرخه بازيافت)، ضريب انباشتگي محصولات فولادی در سال های قبل و... بستگي دارد.