اتاق بازرگانی ایران، بنا به رسالت خود در راستای کمک به توسعه اقتصادی کشور، ارتقای جایگاه بخش خصوصی و تولید و تحلیل آمار و اطلاعات در بخش‌های مختلف اقتصاد ملی، هماهنگی و هدایت واحدهای خصوصی تابعه در مجموعه‌های ملی و استانی و همچنین هماهنگی با دستگاه‌های سیاستگذاری و نظارتی، لازم است زیرساخت‌های تصمیم‌گیری را سامان داده و در شاخه‌های فعالیتی خود، تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی را در سطوح مختلف میسر نماید.

در قانون مصوب سال 1369 و اصلاحی سال 1373، ایجاد و اداره مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی در ماده 5 بند ط اتاق ایران تصریح شده و در بند ب همین ماده، تأکید شده که اتاق در جایگاه مشورتی قوای سه گانه قرار دارد. همچنین ماده 4 قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار مصوب سال 1390، اتاق‌های بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی را موظف ساخته، به منظور اطلاع سياستگذاران از وضعيت محيط‌ كسب‌وكار در كشور، شاخص‌هاي ملي محيط كسب‌وكار در ايران را تدوين و به طور سالانه و فصلي حسب مورد به تفكيك استان‌ها، بخش‌ها و فعاليت‌هاي اقتصادي، سنجش و اعلام نمايند. در ماده 6 همین قانون به نقش‌آفرینی اتاق بازرگانی در زمینه آمار و اطلاعات این گونه اشاره شده که تعیین اقلام و اطلاعات آماري موردنياز سرمايه‌گذاران و فعالان اقتصادي كه بايد به شكل مستمر در پايگاه ملی مرکز آمار منتشر شود، توسط شوراي گفت‌وگو صورت گیرد که اتاق بازرگانی نیز عضو این شورا است.

مطابق با قوانین فوق‌الذکر، مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی اتاق بازرگانی در سال 1394 تأسیس شده تا بتواند نیازهای آماری و اطلاعاتی اتاق بازرگانی و سایر نهادهای تصمیم‌گیر را برآورده سازد. با این حال، تعدد ذینفعان و کاربران، تنوع داده‌های تولیدی و داده‌های موردنیاز در سطح ملی، وجود چندین سامانه مجزا و منفک از یکدیگر همچون سامانه کارت هوشمند بازرگانی  و صدور گواهی مبدأ ، سامانه یکپارچه کارنه ‌تیر ، تنوع درخواست‌ها و نوع ثبت داده‌ها و در نهایت فقدان یک نظام آماری آنلاین و هوشمند موجب شده تا نظام تصمیم‌گیری و کیفیت اقدامات اتاق تحت تأثیر قرار گرفته و در نتیجه بخشی از وظایف و تعهدات آن به نحو مطلوبی اجرا نگردد.

از سوی دیگر، وجود سامانه آماری یکپارچه در اتاق ایران، وضعیت تجارت داخلی و خارجی را برای فعالین و اعضای اتاق شفاف‌تر نموده و ظرفیت‌های نوینی را برای رونق کسب‌وکار در بخش خصوصی کشور خلق می‌کند. بنابراین، با توجه به شرایط موجود در اتاق بازرگانی ایران، لازم است تا ضمن شناسایی ظرفیت‌های موجود، عارضه‌یابی و همچنین تحلیل سامانه‌ها و درگاه‌های اصلی اتاق، یک سیستم هوشمند آمار و اطلاعات متناسب با لایه‌های مختلف تصمیم‌گیری طراحی شود که به عنوان بازویی قدرتمند در کنار سایر ارکان اتاق ایفای نقش کند.