تحریم اقتصادی همواره ابزاری برای فشار بر کشورهای دیگر بوده است که در سال‌های اخیر در دوره های جدید نیز کاربرد بیشتری یافته است. در بیشتر تعاریف ارائه شده برای تحریم اقتصادی، ایجاد مکانیسمی برای همسو کردن کشورهای هدف با خواسته های  کشورهای اعمال کننده بوده است. در برخی از مطالعات بیان شده است که تحریم اقتصادی در واقع با هدف سیاسی اعمال می شود، به گونه ای که کشورهای اعمال کننده از برخی منافع تجاری و اقتصادی خود برای دستیابی به اهداف سیاسی چشم پوشی می کنند
.در این گزارش با هدف بررسی آثار تحریم های اقتصادی بر بخش خصوصی، ابتدا به بیان تاریخچه ای از تحریم های اعمال شده علیه کشور پرداخته می شود و سپس اثری که تحریم ها بر بخش خصوصی داشته و دارند، بیان خواهد شد
.اعمال تحریم‌های اقتصادی همزمان با عوامل گوناگونی مانند توانایی بالقوه نهادهای اقتصادی و ... می تواند تأثیرات متفاوتی بر اقتصاد داشته باشد

جمهوری قرقیزستان معروف به قرقیزستان؛ کشوری محصور به خشکی است در آسیای مرکزی. تا پیروزی کمونیست‌ها در شوروی پیشین، قرقیزستان بخشی از ترکستان روسیه بود. سپس در سال ۱۹۲۶ میلادی، یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی شد. قرقیزستان پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱، مستقل شد.

این کشور گرچه منابعی از طلا و اورانیوم و فلزهای کم‌یاب دارد ولی اقتصادش عمدتا با تجارت و از جمله صدور کالاهای بومی و به خصوص باز صدور کالاهای چینی به جمهوری‌های آسیای میانه وابسته است.

تولید ناخالص داخلی قرقیزستان در سال 2017 با جمعیتی بالغ بر 5.7 میلیون نفر ، به 7 میلیارد دلار رسیده است.

حجم سرمایه گذاری خارجی قرقیزستان در سال 2016 برابر با 467 میلیون دلار بوده است که نشانگر این امر است که سرمایه گذاری خارجی حدود 7 درصد از تولید ناخالص ملی این کشور را تشکیل می دهد که بخوبی نقش تعیین کننده سرمایه گذاری خارجی در اقتصاد این کشور را نمایان می سازد.

از دیگر سوی، در شرایط فعلی که همکاری های منطقه ای و یکپارچگی منطقه ای به مثابه تجربه ای کوچک از آزادسازی اقتصادی در دستورکار بسیاری از دولت ها قرار گرفته است، سازمان همکاری اقتصادی (اکو) که به لحاظ پتانسیل­های اقتصادی و منابع غنی و سرشار از مهم ترین سازمان های همکاری در منطقه محسوب می شود، مورد توجه قرار گرفته است.

قزاقستان بیشترین تولید ناخالص داخلی و درآمد سرانه را در میان جمهوری های تازه استقلال یافته دارد و نیز از اعضای مهم سازمان همکاری شانگهای است.
این کشور در سال 2013 با دارا بودن تولید ناخالص ملی برابر با 9/ 224 میلیارد دلار، چهارمین اقتصاد بزرگ در بین اعضای اکو (پس از ترکیه، پاکستان و ایران) می باشد.
سرمایه گذاری ناخالص انجام شده در این کشور در سال 2013 برابر با 9739 میلیون دلار بوده است که حدود 40 درصد از کل 4 / 24 میلیارد دلار سرمایه گذاری انجام شده در منطقه اکو را شامل شده است.
پتانسیل تجاری قزاقستان در منطقه اکو بالاست. برای مثال این کشور از صادر کنندگان نفت و گاز مي باشند و از سوي ديگر ترکيه، پاکستان و افغانستان از خريداران انرژي هستند.