چکیده:

در تمام کشورها، دولت ها برای انجام وظایفی که در قبال مردم بر عهده دارند متحمل هزینه هایی می شوند. برای تأمین این هزینه ها دولت ها نیازمند برخورداری از منابع درآمدی پایدار می باشند که این منابع در کشورهای گوناگون متفاوت بوده و از مجاری مختلفی قابل تأمین است. در بعضی کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه که عموما برخوردار از منابع زیرزمینی مانند نفت هستند، تمرکز بر این منابع درآمدی ناپایدار است که به فراخور شرایط سیاسی و اقتصادی جهان نوسانات گوناگونی را تجربه می کند. ناپایداری و بی ثباتی منابع درآمدی این چنینی، دولت ها را به سمت و سویی سوق داده است که به دنبال منابع دیگری برای تأمین نیازمندی های خود باشند. در این میان مالیات ها به عنوان درآمدهای کلان و باثبات جای خود را در بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای توسعه یافته باز کرده است. مالیات ها در اکثر کشورهای پیشرفته سیر تحولی خود را گذرانده و به منبع اصلی درآمد دولت ها تبدیل شده است.

امروزه کشورهای در حال توسعه مانند ایران نیز به اهمیت مالیات ها پی برده اند و در پی اعمال مالیات های معقول بر بخش های مختلف می باشند. پر واضح است که سیاست گذاران و تصمیم گیران کشور در زمینه ی مالیاتی راه پر پیچ و خمی را در پیش رو دارند، زیرا از یک سو باید قادر به تأمین منابع مورد نیاز خود از طریق اعمال انواع مختلف مالیات باشند، و از سوی دیگر باید بتوانند با هزینه کردن درآمد های مالیاتی در بخش هایی که برای مردم ایجاد مطلوبیت می کند، مطلوبیت کلی مالیات را درنظر مالیات دهندگان افزایش دهند و آن ها را متمایل به پرداخت مالیات نماید.

بخش گردشگری به عنوان یک بخش فعال اقتصادی از این قاعده مستثنی نبوده و وضع قوانین خاص مالیاتی را می طلبد. در این گزارش سعی شده است ابتدا برخی از جنبه های مالیات در حالت کلی شرح داده شود و در بعضی از بخش ها این قوانین کلی به گردشگری تأمین داده شده و با ذکر نمونه هایی از کشورهای موفق در این زمینه، راهکار هایی ارائه شود.

• چکیده

گردشگری را می‌توان به عنوان یک پدیده چند وجهی که دارای ابعاد اقتصادی، فرهنگی اجتماعی، زیست محیطی و سیاسی است، در نظر گرفت. گردشگری از دیرباز با دین پیوند خورده است که به عنوان نیروی محرک قدرتمندی برای سفرهای اولیه زایران تا سیر و سفرهای امروزه به مکان‌های مقدس عمل می‌کند. اصول و قوانین اسلامی ‌به طور مستقیم و غیرمستقیم تفریح و سفر را نیز متاثر می‌سازد. گردشگری و فرهنگ اسلامی ‌تاثیرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی فرهنگی مختلفی بر یکدیگر دارند که اثرات سیاسی آن مقدم بر اثرات دیگر و هدایت کننده روند اقتصادی و اجتماعی فرهنگی است. با این حال تاثیرات اقتصادی و اجتماعی فرهنگی گردشگری اسلامی به ویژه در کشورهای در حال توسعه مسلمان بسیار قابل توجه است. در پاسخ به ارتباط بین گردشگری و مذهب، نظریه‌پردازان 3 رویکرد را در پیش می‌گیرند. در رویکرد اول مذهب از گردشگری حمایت می‌کند، در دومین رویکرد گردشگری بر مذهب تاثیرگذار است و در رویکرد سوم این دو پدیده در تقابل با یکدیگر در نظر گرفته می‌شوند. با وجود چالش‌های پیش‌روی گردشگری کشورهای مسلمان و وجود کلیشه‌های منفی در خصوص این مقاصد، امروزه می‌توان دید که برخی از این مقاصد به خوبی توانسته‌اند نگاه خود را به گردشگری تغییر دهند و ظرفیت‌های متفاوت و جدیدی را خلق کنند که ایران نیز با داشتن ظرفیت‌ها و جاذبه‌های مادی و معنوی متنوع اسلامی می‌تواند یکی از بهترین مقاصد گردشگری در جهان اسلام معرفی شود و سهم به سزایی در این بازار رو به رشد داشته باشد.

چکیده

بر همه واضح است که در مورد آینده هیچ قطعیتی وجود ندارد و این از اصول اولیه آینده‌شناسی است. اما اصل دیگری هم وجود دارد که می‌توان در سرنوشت آینده تاثیرگذار بود. آینده‌پژوهی دانشی نوظهور در بطن جامعه علمی است که به ادبیات گردشگری نیز راه یافته است. گردشگری به عنوان یکی از ابزارهای موثر در توسعه سیاسی، اجتماعی فرهنگی و اقتصادی در دنیا مورد توجه قرار می‌گیرد. عرضه و تقاضاي گردشگري را هر چه بيشتر تحت تاثير كشف تقاضاهاي تازه قرار داده و در اين راستا مفاهيم مربوط به محصولات گردشگري به سرعت تغيير يافته و در تطبيق با تقاضا تنوع و دامنه انتخاب محصول را گسترش داده است. با توجه به تاثیرپذیری تنگاتنگ گردشگری از روندها و جریانات خرد و کلان جهان، نمی‌توان آینده آن را در خلا بررسی و پیش‌بینی کرد. برخی از این روندها شامل جهانی شدن، جریانات سیاسی، جمعیت‌شناختی، منابع طبیعی و محیط زیست، و علم و فناوری می‌شوند؛ پیش‌ران‌هایی اصلی تغییرات جهانی که به محرک‌های اصلی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و محیطی معروفند. در پاسخ به موقع و درست به این روندها، یکی از چالش‌های مقاصد در آینده این است که چگونه محصولاتی ناهمگن و غیریکسانی به گردشگران ارایه دهند که نیازهای متنوع و پیچیده آنها را به طور رضایت‌بخشی برطرف سازند و همچنان به اصول گردشگری پایدار، متعهد بمانند. در این مطالعه تلاش شده تا مطالبی در حوزه آینده‌پژوهی ارایه شود که بتواند دولت، مسئولان و سازمان‌های مختلف برنامه‌ریز در حوزه گردشگری را به اندیشیدن درباره معنای بهتر و بدتر در تصویر بلندمدت وادارد و بدین ترتیب اراده تاثیر بر آینده را به وجود آورد. ذینفعان دولتی و خصوصی گردشگری باید اطمینان یابند که خط‌مشی‌ها و برنامه‌ریزی گردشگری، توسعه محصولات و استراتژی های بازاریابی با آن دسته از روندها و عوامل محیطی سازگار باشند که رفتار گردشگران آینده را شکل می‌دهد.

خلاصه مدیریتی

ماهیت ترکیبی محصول گردشگری موجب شده است سازمان ها و نهادهای مختلفی درگیر امور برنامه ریزی، سیاستگذاری، اجرا و نظارت برای این بخش باشند. لذا در حوزه های مختلف کسب و کارهای گردشگری هم که نیاز به اخذ مجوز از مراجع مربوطه دارند پیچیدگی هایی به وجود آمده است. ایجاد پنجره واحد مجوزهای گردشگری راهکاری است که می تواند به یکپارچگی فرایندها و بهبود محیط کسب و کار این صنعت بینجامد. اما پیاده سازی پنجره واحد در این بخش با الزاماتی روبروست. شناسایی ذینفعان و نیازهای آن ها، بررسی فرایندهای موجود، مسائل و ضرورت های قانونی، زیرساخت های فناوری اطلاعات در سازمان های مربوطه، تعیین الگوی پیاده سازی، نحوه یکپارچه سازی و تعیین سازمان متولی، وضعیت داده ها و نحوه همپیوندی آن ها امنیت و حفاظت از آن ها و الگوی تامین مالی و اجرای طرح از مهمترین الزامات پیاده سازی پنجره واحد گردشگری هستند که در مطالعات امکان سنجی و تهیه طرح پیاده سازی و از طریق کارگروه های بین سازمانی می بایست مشخص شوند. در این گزارش تلاش شده است تا به عنوان گزارشی پیشرو، به بررسی ضرورت­ها، الزامات و تجارب موجود داخلی و خارجی در راه اندازی پنجره واحد گردشگری پرداخته شود.

  چکیده

با رشد گردشگری بین المللی، تعداد بازدیدکنندگان در کشورهای در حال توسعه، رو به فزونی نهاده است؛ چرا که گردشگری توانسته سهم قابل توجهی از توسعه اقتصادی این مقاصد را به خود اختصاص دهد. ساختار پراکنده گردشگری چالشی کلیدی برای دستیابی به چشم انداز مناسب یک مقصد است. در نتیجه، شناخت ارتباط بین عناصر مختلف گردشگری در مقاصد مختلف به امری ضروری مبدل شده است. این امر سبب تخصیص بهینه منابع به برنامه‌های توسعه‌ای، کاهش بیکاری، بهبود توزیع درامد، کاهش قیمت خدمات، افزایش ظرفیت اشتغال هتل‌ها و در نهایت، افزایش رقابت­پذیری محصولات و خدمات گردشگری می‌شود. در چنین شرایطی مطالعه مدیریت زنجیره تأمین به عنوان یکی ازمهم‌ترین راهبردها برای توسعه یک مقصد مطرح می­شود.

وجود روابط متضاد بین سازمان‌های مختلف در صنعت گردشگری یک پدیده عادی است اما مدیریت زنجیره تأمین گردشگری، دیدگاه جدیدی را ارائه می‌دهد که بیانگر مجموعه‌ای از روش‌ها و راهکارهایی است که مرکز تاکید و توجه آن، اداره اثربخش عملیات زنجیره تأمین گردشگری در یک مقصد برای پوشش نیازهای گردشگران و دستیابی به اهداف اعضای زنجیره تأمین گردشگری می‌باشد. از آنجا که شکل‌گیری زنجیره تأمین گردشگری، تابع مدل‌ها، الگوها و رویکردهای خاصی است، پژوهش حاضر در نظر دارد با شناسایی و معرفی الگوهای موجود در این زمینه و نیز پیرامون ارزیابی زنجیره تأمین گردشگری، الگوی مناسب را معرفی نموده و از این رهگذر به سیاستگذاران و افراد مؤثر در تعیین چشم انداز گردشگری، تور اپراتورها، آژانس‌های مسافرتی، ارایه دهندگان خدمات اقامتی، پذیرایی، تفریح و سرگرمی و جاذبه‌ها، ارایه دهندگان حمل و نقل گردشگری (هوایی، زمینی، ریلی و دریایی)، کانال‌های توزیع گردشگری و در نهایت تمام اعضای زنجیره تأمین گردشگری در سطح خرد و کلان در اجرای آن کمک کند.

در گزارش حاضر، ضمن معرفی الگوی مناسب با توجه به جدیدترین آمارهای سازمان‌های جهانی گردشگری، نوع مسائل مدیریتی قابل اجرا در این زنجیره، سنجش عملکرد زنجیره و راه حل‌های مرتفع نمودن مشکلات موجود نیز آمده است.

  چکیده

با رشد گردشگری بین المللی، تعداد بازدیدکنندگان در کشورهای در حال توسعه، رو به فزونی نهاده است؛ چرا که گردشگری توانسته سهم قابل توجهی از توسعه اقتصادی این مقاصد را به خود اختصاص دهد. ساختار پراکنده گردشگری چالشی کلیدی برای دستیابی به چشم انداز مناسب یک مقصد است. در نتیجه، شناخت ارتباط بین عناصر مختلف گردشگری در مقاصد مختلف به امری ضروری مبدل شده است. این امر سبب تخصیص بهینه منابع به برنامه‌های توسعه‌ای، کاهش بیکاری، بهبود توزیع درامد، کاهش قیمت خدمات، افزایش ظرفیت اشتغال هتل‌ها و در نهایت، افزایش رقابت­پذیری محصولات و خدمات گردشگری می‌شود. در چنین شرایطی مطالعه مدیریت زنجیره تأمین به عنوان یکی ازمهم‌ترین راهبردها برای توسعه یک مقصد مطرح می­شود.

وجود روابط متضاد بین سازمان‌های مختلف در صنعت گردشگری یک پدیده عادی است اما مدیریت زنجیره تأمین گردشگری، دیدگاه جدیدی را ارائه می‌دهد که بیانگر مجموعه‌ای از روش‌ها و راهکارهایی است که مرکز تاکید و توجه آن، اداره اثربخش عملیات زنجیره تأمین گردشگری در یک مقصد برای پوشش نیازهای گردشگران و دستیابی به اهداف اعضای زنجیره تأمین گردشگری می‌باشد. از آنجا که شکل‌گیری زنجیره تأمین گردشگری، تابع مدل‌ها، الگوها و رویکردهای خاصی است، پژوهش حاضر در نظر دارد با شناسایی و معرفی الگوهای موجود در این زمینه و نیز پیرامون ارزیابی زنجیره تأمین گردشگری، الگوی مناسب را معرفی نموده و از این رهگذر به سیاستگذاران و افراد مؤثر در تعیین چشم انداز گردشگری، تور اپراتورها، آژانس‌های مسافرتی، ارایه دهندگان خدمات اقامتی، پذیرایی، تفریح و سرگرمی و جاذبه‌ها، ارایه دهندگان حمل و نقل گردشگری (هوایی، زمینی، ریلی و دریایی)، کانال‌های توزیع گردشگری و در نهایت تمام اعضای زنجیره تأمین گردشگری در سطح خرد و کلان در اجرای آن کمک کند.

در گزارش حاضر، ضمن معرفی الگوی مناسب با توجه به جدیدترین آمارهای سازمان‌های جهانی گردشگری، نوع مسائل مدیریتی قابل اجرا در این زنجیره، سنجش عملکرد زنجیره و راه حل‌های مرتفع نمودن مشکلات موجود نیز آمده است.