استفاده بهینه از منابع آب از اصول توسعه پایدار هر کشور می‌باشد که نقش مهمی در تامین آب موردنیاز فعالیت‌های مختلف مانند کشاورزی، صنعت، شرب و تولید برق دارند. بسیاری از برنامه‌ریزی‌های منابع آب در کشورها بر اساس پتانسیل بالقوه منابع آب سطحی و زیرزمینی (با اولویت منابع آب سطحی) می‌باشد. با توجه به اطلاعات کلی زیر استان گیلان از نظر  بارندگی و پتانسیل آبی در شرایط مطلوبی قراردارد.

-متوسط بارندگی جهان 750 میلی‌متر، متوسط بارندگی ایران 250 میلی‌متر و متوسط بارندگی استان گیلان 1100 میلی‌متر می‌باشد.

- حجم آب تجدیدشونده جهان 36100 میلیارد مترمکعب، حجم آب تجدیدشونده کشور 130 میلیارد مترمکعب و حجم آب تجدید شونده استان گیلان 7/4 میلیاردمترمکعب که 50 درصد آب تجدیدشونده نابهنگام و در فصل غیرزراعی است(در شرایط تر سالی 3/6 میلیارد مترمکعب از استان‌های دیگر وارد استان می‌شود. )

- یک درصد جمعیت جهان در ایران زندگی می‌کند ولی 36 % آب تجدیدشونده را در اختیار دارند و 3/5 درصد جمعیت کشور در استان گیلان زندگی می‌کنند ولی 8/5 درصد آب تجدیدشونده کشور را در اختیار دارد که این امر نشان از وضعیت مطلوب پتانسیل آبی استان گیلان می‌باشد. 

-استان گیلان ضمن دارا بودن 3/5 درصد جمعیت کشور تولیدکننده 10 درصد مواد غذایی کشور است که این میزان تا 20 درصد نیز قابل افزایش می‌باشد، 38 در صد تولید برنج ، 90 درصد چای، 20 درصد فرآورده‌های جنگلی و 80 درصد ابریشم کشور توسط استان گیلن تامین می‌گردد.

باتوجه به متوسط بارندگی در استان گیلان متاسفانه مدیریت منابع آب (تولید و مصرف) در شرایط مطلوب و پایداری قرار ندارند و سالیان متمادی بهره‌برداران با کمبود آب (در سال‌هایی که عموما میزان بارندگی بیشتر از بارندگی متوسط جهانی بوده است ) و خشکسالی روبرو بوده‌اند.

سوال عمده‌ای که باید به آن پاسخ داده شود این است که چرا استانی با این میزان بارندگی باید دچار خشکسالی گردد و بهره‌برداران (عمدتا کشاورزان ) در خطر دائمی کمبود آب قرار داشته باشند.