برای مقابله با کمبود مواد غذایی، دو رویکرد بالقوه وجود دارد: گسترش استفاده از زمین و اتخاذ کشاورزی در مقیاس بزرگ، یا پذیرش شیوه‌های نوآورانه و استفاده از پیشرفت‌ های فناوری برای افزایش بهره‌ وری در زمین‌ های کشاورزی موجود. در این راستا رویکردهای نوینی لازم است تا ضمن تامین امنیت غذایی، پایداری اکوسیستم ‏های کشاورزی را نیز تضمین نماید. انقلاب صنعتی چهارم هر صنعتی را با فناوری‏ های جدید غرق کرده است و کشاورزی نیز از این قاعده مستثنی نیست. این روزها فناوری هوش مصنوعی بیش از هر حوزه دیگری توانسته است خود را به‏ عنوان یکی از محرک ‏های اصلی تحول اقتصادی، صنعتی و فناورانه معرفی کرده و به ‏عنوان یک فناوری قابل قبول رسیدن به هدف گرسنگی صفر تا سال 2030 را تسریع نماید (هدف 2 از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل). از آنجایی که افزایش تولید غذای جمعیت رو به رشد جهان به دلیل کاهش زمین‏ های کشاورزی، تغییرات آب ‏و هوایی و افزایش آلودگی کافی نمی ‏باشد، تمامی این عوامل بر تولید غذا، محیط‏زیست، کمبود مواد مغذی و سلامت انسان موثر است به‏ طوری که میلیاردها نفر در جهان از کمبود مواد مغذی رنج برده و دچار سو تغذیه شده ‏اند. در نتیجه تکنیک ‏های نوین فراگیر برای تسهیل پیشرفت و دستیابی به امنیت غذایی مورد نیاز است. با توجه به اهم مطالب بیان شده این نوشتار در تلاش است تا کاربرد و نقش فناوری‏ پیشرفته هوش مصنوعی در تولید محصولات کشاورزی و در نهایت امنیت غذایی مورد واکاوری و بحث قرار گرفته شود.