هدف از اين گزارش تعيين مزيت نسبي بخش و زيربخش­هاي كشاورزي با استفاده از شاخص ضريب مكاني در استان مركزي بوده است. ضریب‌ مکانی، روشی است که به صورت ریاضی اقتصاد‌ منطقه‌‌ای را در مقایسه با اقتصاد مرجع بزرگ‌‌‌تر، معمولا اقتصاد ملی، ارزش گذاری می‌کند.‌‌ این روش به صورت گسترده از دهه 1940 توسط محققان حوزه جغرافیای ‌اقتصادی و اقتصاد‌ منطقه‌‌ای مورد ‌استفاده ‌قرار‌ گرفته ‌است. داده­هاي مورد نياز از مركز آمار ايران براي دوره ساليانه 1396-1390 گرداوري شده است. نتايج نشان مي­دهد كه در دوره مورد بررسي بخش كشاورزي در استان مركزي فعاليت پايه­ اي محسوب مي­شود و داراي مزيت نسبي بوده است، هر چند برخي از زيربخش­هاي بخش كشاورزي در استان مركزي در دوره مورد نظر فعاليت پايه­ اي محسوب نمي­شوند و به عبارت ديگر داراي مزيت نسبي نبوده اند.