سرمایه گذاری مستقیم خارجی یکی از اصلیترین نمودهای بر اهمیت حیاتی سرمایه گذاری خارجی اتفاق نظر دارند. از دید آنها این مسأله، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به نیرویی برای ایجاد طیف وسیعی از تحولات اقتصادی مبدل شده و میتواند ابزاری برای رشد و توسعه باشد. امروزه اغلب کشورها، به ویژه کشورهای در حال توسعه که از امکانات اقتصادی کمتر و نقدینگی پائین تری برخوردارند، برای اجرای طرحهای اقتصادی و رشد اقتصادی – صنعتی خود، به دنبال جذب سرمایه های خارجی هستند. از اینرو سرمایه گذاری خارجی دارای ابعاد سیاسی و اقتصادی وسیعی میباشد.
ایران در منطقهای از جهان واقع شده است که موقعیت ممتاز راهبردی و ژئواکونومیک آن بر هیچکس پوشیده نیست.
به همین دلیل از هر لحاظ استعداد پیشرفت، صنعتی شدن و برخورداری از یک شرایط مرفه و شایسته را داراست. ایران سرزمینی است وسیع با آب و هوای گوناگون، منابع انرژی فراوان، معادن سرشار زیرزمینی، نیروی انسانی جوان و جویای کار و سرمایه و زیربنای لازم برای رشد و توسعه .لذا مدیریتی توانا میتواند با اتخاذ سیاستهای مناسب اقتصادی، از این موقعیت ویژه، کشوری ثروتمند، پیشرفته و صنعتی بیافریند. تصمیم گیریهای منطقی و اصلاح دیدگاهها و ساختارها، پیش شرط دستیابی به پیشرفتهای آینده کشور است. اقتصاد ایران پس از گذراندن چند دهه پر فراز و نشیب در حال حاضر در مسیری قرار دارد که نیازمند بازبینی و ارزیابی عملکردها، امکانات و رشد و توسعه در اوضاع متحول جهانی است.
در دهه های اخیر به طور میانگین حدود ۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور به سرمایه گذاری اختصاص یافته است.
میزان سرمایه گذاری خارجی به عنوان یکی از اصلیترین شاخصهای اقتصادی کشورها به شمار میرود. اما کشور ما در این مهم علیرغم وجود پتانسیلها و ظرفیتهای در خور توجه، نتوانسته است به جایگاه مناسبی در جهان دست یابد. از طرفی در جهت شناسایی دلایل این عقب افتادگی نیز عزم مشخصی در کشور شکل نگرفته است. از اینرو ارزیابی و آسیب شناسی موضوع سرمایه گذاری خارجی در ایران به صورت عملیاتی و کاربردی و تلاش برای ارائه راهکارها و رفع موانع و محدودیتهای سرمایه گذاری خارجی ضرورتی است که باید هرچه زودتر به آن پرداخته شود.