در تعاریف حقوقی تفاهم‌نامه، توافقنامه، قرارداد، عهدنامه و... تعابیری هستند که هم کدام معانی خاص خود را دارد و تفسیر آنها خارج از بحث این نوشتار است اما برخی به اشتباه درباره سند همکاری راهبردی 25 ساله ایران و چین به اشتباه به عنوان توافقنامه یا قرارداد همکاری نام می برند که باید به این اشتباه توجه ویژه گردد. به هر حال این سند همکاری به نوعی خط و مشی همکاری های راهبردی فیما بین ایران و چین را برای مدت 25 سال آینده ترسیم می کند. این تفاهم‌نامه درحال حاضر صرفا در حد «نقشه راه» و «برنامه اقدام» است که تعداد صفحات پیش‌نویس منتشرشده حدود ۲۰ صفحه است. پیش‌نویس این سند ۹ بند دارد و ۳ بند تحت عنوان‌های؛ «اهداف اساسی»، «عناوین اصلی برنامه‌ها» و «اقدامات اجرایی» به صورت ضمیمه به آن اضافه شده است. بنابراین آنچه در این تفاهمنامه وجود دارد متضمن بار حقوقی و اجرایی برای طرفین نیست و تنها دریچه‌ای برای گسترش همکاری‌های اقتصادی، امنیتی در آینده است. بنابراین باید بندهای این سند همکاری که در آینده تبدیل به قرارداد خواهد شد، به دقت مورد بررسی و نکات قابل توجه آن برجسته شود.