نتایج پایش ملی محیط کسب و کار ایران در پاییز 1395 ، رقم 86/5 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) را به عنوان شاخص ملی به دست می دهد که اندکی بهتر از وضعیت این شاخص در آخرین ارزیابی مرکز پژوهش های مجلس در تابستان 1395 ( با میانگین 93/5 ) بوده است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از نظر فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، محیط کسب وکار ایران در پاییز 1395 در مقایسه با ارزیابی مرکز پژوهش های مجلس در فصل مشابه سال قبل نیز (پاییز 1394 با میانگین 04/6 از 10) اندکی مساعدتر شده است.
در پاییز 1395، فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، سه مؤلفه: 1- دشواری تأمین مالی 2- بي ثباتي و غيرقابل پيش بيني بودن قيمت ها (مواد اوليه و محصولات) و 3- بی ثباتی سیاستها، مقررات و رویه های اجرایی ناظر به کسب وکار را نامناسبترین و سه مؤلفه : 1- محدوديت دسترسي به برق، 2- محدوديت دسترسي به سوخت (گاز، گازوئيل و...) و 3- محدوديتهاي دسترسي به ارتباطات (تلفن همراه و اينترنت) را مناسبترین مؤلفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه ها ارزیابی نموده اند.
همچنین براساس یافته های این طرح در پاییز 1395، استانهاي کهگیلویه و بویراحمد، کردستان و ایلام به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و استان هاي مازندران، تهران و گیلان به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استانها ارزیابی شده اند. قابل ذکر است که عدد شاخص برای حدود 75 درصد استان های کشور از رقم شاخص ملی فضای کسب و کار بالاتر بوده که نشانگر وضعیت نامناسب این شاخص در اکثر استان ها نسبت به شاخص ملی است.
براساس نتایج این پایش در پاییز 1395، وضعیت محیط کسب وکار در بخش صنعت ومعدن در مقایسه با دو بخش کشاورزی و خدمات نامناسب تر ارزیابی شده و در بین رشته فعالیت های اقتصادی نیز رشته فعالیت عمده فروشی و خرده فروشی، تعمیر وسایل ….( صادرات و واردات) و رشته فعالیت مالی و بیمه نیز به ترتیب بدترین و بهترین وضعیت کسب و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت های اقتصادی درکشور داشته اند.
براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران نیز در پاییز 1395، رقم 13/6(عدد 10 بدترین ارزیابی است) را نشان می دهد به طوري که میانگین ارزیابی محیط اقتصادي رقم 06/6 و میانگین ارزیابی محیط نهادي رقم 19/6 است. نگاه اجمالی نشان می دهد که محیط جغرافیایی با رقم 39/4 و محیط مالی با رقم 11/8 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیطها براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند.