بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏وکار ایران در تابستان ۱۴۰۰، رقم شاخص ملی، 5.91 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (بهار 1400 با میانگین 5.90) بدتر است.

در تابستان ۱۴۰۰، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه 1-غيرقابل پيش‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، 2-بی‏ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه‏ های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار و 3-دشواری تأمین مالی از بانک ها را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

بر اساس یافته‌های این طرح در تابستان ۱۴۰۰، استان‌های اردبیل، کرمان و کرمانشاه به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب ‏وکار و استان‌هاي مرکزی، آذربایجان غربی و خراسان رضوی به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.

براساس یافته های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت‌کننده در فصل تابستان معادل 40.32 درصد بوده که نسبت به همین میزان در زمستان گذشته (38.64 درصد)، با افزایش 68.1 واحدی مواجه شده است.

فعالان اقتصادی به طور متوسط، میزان تاثیر کرونا بر کسب‌وکار را 6.44 ارزیابی نمودند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور، شاخص استانی و سایر شاخص ها نیز در این فصل با درنظرگرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده اند.

بر اساس نتایج این پایش در تابستان ۱۴۰۰، وضعیت محیط کسب ‏وکار در بخش خدمات (5.88) در مقایسه با بخش‌های کشاورزی (5.72) و صنعت (5.84) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.

در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev4 ، رشته فعاليت‌های 1-ساختمان، 2-حمل و نقل و انبارداری و 3-املاک و مستغلات دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ وکار و رشته فعاليت‌های 1-مالی و بیمه، 2-هنر، سرگرمی و تفریح و 3-کشاورزی، جنگل‌داری و ماهی‌گیری بهترین وضعیت محیط کسب ‏وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.

وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های بر اساس نتایج بدست آمده به صورت بنگاه های با کمتر از ۵ کارکن (5.91) دارای بدترین وضعیت و بنگاه های دارای 50-100 کارکن (5.71) دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند. وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب سال تاسیس بنگاه اقتصادی در کارگاه‌های کمتر از ۲ سال، بدترین وضعیت (6.12) و در کارگاه‌های بیشتر از ۱۶ سال، دارای بهترین وضعیت (5.80) ارزیابی شده اند.

بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‏ وکار ایران در تابستان ۱۴۰۰، عدد 6.06 (عدد 10 بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار 1400 با میانگین 6.02) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد 6.33 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6.19 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد 5.83 است که در فصل گذشته عدد 5.89 ارزیابی شده بود. بر این اساس، محیط علمی و آموزشی با عدد 5.41 و محیط مالی با عدد 8.15 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏وکار ایران در بهار ۱۳۹۹، رقم شاخص ملی، ۶/۰۱(نمره بدترین ارزیابی ۱۰است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۰۵) بهتر است.

• در بهار ۱۳۹۹، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- دشواری تأمین مالی از بانک ها

۳- بی ‏ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

• بر اساس یافته‌های این طرح در بهار ۱۳۹۹،استان‌های سیستان‌وبلوچستان، تهران و کرمان به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب ‏وکار و استان‌هاي آذربایجان غربی، زنجان و مرکزی به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.

• براساس یافته های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت کننده در طرح در فصل بهار معادل ۳۵/۵۷ درصد بوده که نسبت به همین میزان در زمستان گذشته(۴۰/۳۴ درصد)، با کاهش تقریبی ۵ واحدی مواجه شده است.

• از آنجایی که شیوع ویروس کرونا، تمامی فعالیت های اقتصادی در این فصل را تحت تاثیر قرار داده بود، در این دوره ، فعالان اقتصادی با امتیاز میانگین ۷/۱۰ ، میزان تأثیر این ویروس بر کسب و کار خود را ارزیابی نمودند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور ، شاخص استانی و سایر شاخص ها نیز در این فصل با درنظرگرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده اند.

• بر اساس نتایج این پایش در بهار ۱۳۹۹، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش کشاورزی (۶/۰۹) در مقایسه با بخش‌های خدمات(۶/۰۸) و صنعت (۵/۸۷) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.

• در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev4 ، رشته فعاليت‌های

۱- سلامت انسان و مددکاري اجتماعي ۲- فعالیت حرفه‌ای، علمی و فنی ۳- حمل و نقل و انبارداری

دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏وکار و رشته فعاليت‌های

۱- هنر، سرگرمی و تفریح ۲- اداری و خدمات پشتیبانی ۳- مالی و بیمه

بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.

• وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های بر اساس نتایج بدست آمده به صورت بنگاه های با ۶تا ۱۰ نفر کارکن (۶/۱۸) دارای بدترین وضعیت و بنگاه های با ۵۰ تا ۱۰۰ کارکن(۵/۸۳) دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند.

• وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب سال تاسیس بنگاه اقتصادی در کارگاه‌های ۶ تا ۱۰ سال دارای بدترین وضعیت (۶/۰۸) و در کارگاه‌های کمتر از ۲سال دارای بهترین وضعیت (۵/۷۸) ارزیابی شده اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏وکار ایران در بهار ۱۳۹۹، عدد ۶/۱۰ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۱۹) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد ۶/۳۰ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۶/۳۹ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد ۵/۹۳ است که در فصل گذشته عدد ۶/۰۲ ارزیابی شده بود. بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۳۴ و محیط مالی با عدد ۸/۳۲ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه ، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.

همچنین در فصل بهار۱۳۹۹، میزان آسیب وارده بر کسب وکارها از شیوع ویروس کرونا در استان های اردبیل(۸/۵۵) هرمزگان(۸/۴۴)، خوزستان(۸/۱۵) و خراسان شمالی(۸/۰۰)، بیشترین مقدار و در استان های سمنان(۵/۷۵)، قم(۵/۸۵)، زنجان(۵/۹۳) و مرکزی(۵/۹۸)، کمترین مقدار نسبت به سایر استان ها توسط فعالان اقتصادی ارزیابی شده اند.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏ وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، رقم شاخص ملی6/15 (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که به مراتب بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۶ با میانگین8/50) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان‌ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، به طور قابل توجهی نامساعدتر شده است.
در بهار ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه
۱- غيرقابل پيش‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات
۲- دشواری تأمین مالی از بانک ها
۳- بی‏ ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه‏ های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار
را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در ۴ دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک ها به‌عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب‌وکار ارزیابی شده بود اما در ۳دوره پاییز و زمستان۱۳۹۶ و بهار ۱۳۹۷، غيرقابل پيش‏ بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب‌وکار ارزیابی شده است.
بر اساس یافته‌های این طرح در بهار۱۳۹۷، استان‌های خراسان شمالی، سیستان‌وبلوچستان و خوزستان به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏وکار و استان‌هاي گیلان، فارس و زنجان به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
بر اساس نتایج این پایش در بهار ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب‏وکار در بخش صنعت(6/24) در مقایسه با بخش‌های خدمات(6/19) و کشاورزی(6/12) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.
در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev۴ ، رشته فعاليت‌های
1- اداری و خدمات پشتیبانی
2- خدمات مربوط به تأمین جا و غذا
3- ساختمان
دارای بدترین وضعیت کسب‏ وکار و رشته فعاليت‌های
1- املاک و مستغلات
2- اطلاعات و ارتباطات
3- آب رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه
بهترین وضعیت کسب‏ وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.
همچنین در این فصل برای نخستین بار وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های اقتصادی نیز مورد پرسش قرار گرفته است که بر اساس نتایج بدست آمده بنگاه های با ۶ تا ۱۰نفر کارکن (6/40)دارای بدترین وضعیت و بنگاه های با ۲۰۰ نفر و بیشتر کارکن(5/97) دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند .

بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‏وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، عدد6/30(عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۶ با میانگین 6/00) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد6/33 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد5/86 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد6/28 است که در فصل گذشته عدد 6/10 ارزیابی شده بود. بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد4/83 و محیط مالی با عدد 8/24به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند.
در اجراى طرح پایش در فصل بهار ۱۳۹۷، ۲۶۵۰ نمونه (فعال اقتصادى) با بیش از۶۶درصد مشارکت به پرسش های این طرح پاسخ داده اند که بیشترین میزان مشارکت از ابتدای اجرای طرح پایش در اتاق ایران است. با این حال این میزان مشارکت کماکان کمتر از حدنصاب مورد نظر برای تعمیم نتایج در سطح استانی و فعالیتی با دقت قابل قبول است.
با توجه به بازنگری انجام شده در بخش پیمایشی طرح( پرسشنامه نظرسنجی) در فصل بهار(دوره هفتم) ، علاوه بر اصلاح محتوای مفهومی و ویرایشی پرسش های۲۸ گانه با هدف درک بهتر ، تغییراتی نیز در پرسشنامه طرح به وجود آمد که به نظر می‌رسد در افزایش کمیت و کیفیت رقم شاخص ملی مؤثر واقع شده است.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏ وکار ایران در بهار ۱۳۹۶، رقم شاخص ملی، ۶۹/۵ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که تا حدودی بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۵ با میانگین ۸۳/۵) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از نظر فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، وضعیت اکثر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۳۹۶، تا حدودی مساعدتر شده است.

در بهار ۱۳۹۶، فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، سه مؤلفه: ۱- دشواری تأمین مالی ۲- رويه ‏هاي غيرمنصفانه و ناعادلانه مميزي و دريافت ماليات و ۳- بي‏ ثباتي و غيرقابل پيش ‏بيني بودن قيمت‏‌ها (مواد اوليه و محصولات) را نامناسب‌ترین و سه مؤلفه : ۱- محدوديت‌ دسترسي به برق، ۲- محدوديت‌ دسترسي به سوخت (گاز، گازوئيل و...) و۳- محدوديت‌هاي دسترسي به ارتباطات (تلفن همراه و اينترنت) را مناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

 بر اساس یافته‌های این طرح در بهار ۱۳۹۶، استان‌هاي سیستان و بلوچستان، کرمانشاه و خوزستان به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ وکار و استان‌هاي فارس، گیلان و خراسان رضوی به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند. قابل ذکر است که عدد شاخص در ۸ استان کشور دارای نوسان قابل توجه (بیش از ۱۰ درصد) نسبت به فصل گذشته بوده که عمدتاً به دلیل تغییر در تعداد پرسشنامه‌های تکمیل شده در آن استان‌ها بوده است.

براساس نتایج این پایش در بهار ۱۳۹۶، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش کشاورزی در مقایسه با بخش‌های صنعت و خدمات مناسب‌تر ارزیابی شده است. در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی، رشته فعاليت های:۱- آموزش، ۲- عمده فروشی و خرده فروشی، تعمیر وسایل و ...(صادرات و واردات) و ۳- ساختمان، به ترتیب دارای بدترین وضعیت کسب‏ وکار و رشته فعاليت‌های:۱- سلامت انسان و مددکاري اجتماعي، ۲- اطلاعات و ارتباطات و۳- فعالیت‌های حرفه‌ای، علمی و فنی، به ترتیب بهترین وضعیت کسب‏ وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.

بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‏وکار ایران در بهار ۱۳۹۶، عدد ۸۱/۵ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که تا حدودی بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان۱۳۹۵ با میانگین ۰۲/۶) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد ۸۴/۵ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۹۵/۵ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد ۷۷/۵ است که در فصل گذشته عدد ۰۸/۶ ارزیابی شده بود. نگاه اجمالی نشان می‌دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۲۰/۴ و محیط مالی با عدد ۹۴/۷ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند.

بر اساس نتايج حاصل از پايش ملي محيط کسب‏ وکار ايران در زمستان 1396، رقم شاخص ملي،8/5 (نمره بدترين ارزيابي 10 است) محاسبه شده که تا حدودي بهتر از وضعيت اين شاخص نسبت به ارزيابي فصل گذشته (پائيز 1396 با ميانگين 85/5) است. همچنين اين ارزيابي بيانگر آن است که از ديد فعالان اقتصادي مشارکت کننده در اين پايش، وضعيت بيش از نيمي از مؤلفه هاي مؤثر بر محيط کسب وکار ايران در زمستان 1396، تا حدودي مساعدتر شده است.

در زمستان 1396، فعالان اقتصادي مشارکت کننده در اين پايش، سه مؤلفه: 1- بي‏ ثباتي و غيرقابل پيش ‏بيني بودن قيمت‏ها (مواد اوليه و محصولات)، 2- دشواري تأمين مالي از بانکها و 3- بي ثباتي سياست ها، مقررات و رويه هاي اجرايي ناظر به کسب و کار را نامناسبترين و سه مؤلفه: 1-محدوديت دسترسي به برق 2-محدوديت دسترسي به سوخت (گاز، گازوئيل و...) و 3-محدوديت هاي دسترسي به ارتباطات (تلفن همراه و اينترنت) را مناسبترين مؤلفه هاي محيط کسب وکار کشور نسبت به ساير مؤلفه ها ارزيابي نموده اند. قابل ذکر است که در 4 دوره  نخست اجراي اين طرح، دشواري تأمين مالي از بانکها به عنوان نامساعدترين مؤلفه کسب و کار ارزيابي شده بود اما در 2 دوره پائيز و زمستان 1396، بي ثباتي و غيرقابل پيش بيني بودن قيمتها (مواد اوليه و محصولات)، نامساعدترين مؤلفه کسب و کار ارزيابي شده است. محدوديت دسترسي به برق در هر 6 دوره اجراي طرح مساعدترين مولفه کسب وکار ارزيابي شده است.

 بر اساس يافته هاي اين طرح در زمستان 1396، استان هاي کرمانشاه، سيستان و بلوچستان و خراسان شمالي به ترتيب داراي بدترين وضعيت محيط کسب‏ وکار و استان هاي مازندران، قزوين و زنجان به ترتيب داراي بهترين وضعيت محيط کسب ‏وکار نسبت به ساير استانها ارزيابي شده اند.

براساس نتايج اين پايش در زمستان 1396، وضعيت محيط کسب‏وکار در بخش خدمات در مقايسه با بخش هاي کشاورزي و صنعت مناسبتر ارزيابي شده است. در بين رشته فعاليت هاي اقتصادي، رشته فعاليت هاي: 1- آبرساني، مديريت پسماند، فاضلاب و فعاليت هاي تصفيه 2- عمده فروشي و خرده فروشي، تعمير وسايل و... (صادرات و واردات) و 3- کشاورزي، جنگلداري و ماهيگيري، به ترتيب داراي بدترين وضعيت کسب‏ وکار و رشته فعاليت هاي: 1- آموزش  2- هنر، سرگرمي و تفريح و 3- مالي و بيمه، به ترتيب بهترين وضعيت کسب‏ وکار را در مقايسه با ساير رشته فعاليت هاي اقتصادي درکشور داشته اند.

بر اساس نظريه عمومي کارآفريني شين، شاخص ملي محيط کسب ‏وکار ايران در زمستان 1396، عدد00/6 (عدد 10 بدترين ارزيابي است) به دست آمده است که تا حدودي بهتر از وضعيت اين شاخص در ارزيابي فصل گذشته (پائيز 1396 با ميانگين 10/6) است. ميانگين ارزيابي محيط اقتصادي عدد86/5 است که در ارزيابي فصل گذشته عدد 96/5 حاصل شده بود و ميانگين ارزيابي محيط نهادي عدد 10/6 است که در فصل گذشته عدد08/6 ارزيابي شده بود. نگاه اجمالي نشان مي دهد همانند فصل گذشته محيط جغرافيايي با عدد 18/4 و محيط مالي با عدد 99/7 به ترتيب مساعدترين و نامساعدترين محيط ها بر اساس نظريه عمومي کارآفريني شين بوده‌اند.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏وکار ایران در پاییز 1396، رقم شاخص ملی، 5.85 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که تا حدودی بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (تابستان 1396 با میانگین 5.77) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، وضعیت اکثر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در پاییز 1396، تا حدودی نامساعدتر شده است.

در پاییز 1396، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، سه مؤلفه: 1- بي‏ثباتي و غيرقابل پيش‏بيني بودن قيمت‏ها (مواد اوليه و محصولات) 2- دشواری تأمین مالی از بانکها و 3- بی‏ثباتی سیاست‏ها، مقررات و رویه‏های اجرایی ناظر به کسب وکار را نامناسب‌ترین و سه مؤلفه: 1-محدوديت‌ دسترسي به برق 2-محدوديت‌ دسترسي به سوخت (گاز، گازوئيل و...) و 3-محدوديت‌هاي دسترسي به ارتباطات (تلفن همراه و اينترنت) را مناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در هر 4 دوره قبلى اجراى طرح، دشوارى تأمین مالى از بانک‌ها به عنوان نامساعدترین مولفه کسب و کار ارزیابى شده بود اما در دوره پائیز 1396، بی‌ثباتی و غیرقابل پیش‌بینى بودن قیمت‌ها (مواد اولیه و محصولات)، نامساعدترین مؤلفه کسب و کار ارزیابى شده است. محدوديت‌ دسترسي به برق در هر 5 دوره اجراى طرح مساعدترین مولفه کسب وکار ارزیابى شده است.

 بر اساس یافته‌های این طرح در پاییز 1396، استان‌هاي کرمانشاه، خراسان شمالى و ایلام به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏وکار و استان‌هاي گیلان، خراسان جنوبى و مازندران به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند. قابل ذکر است که عدد شاخص در یک استان کشور دارای نوسان قابل توجه (بیش از 10 درصد) نسبت به فصل گذشته بوده که عمدتاً به دلیل تغییر در تعداد پرسشنامه‌های تکمیل شده در آن استان‌ بوده است.

براساس نتایج این پایش در پاییز 1396، وضعیت محیط کسب‏وکار در بخش کشاورزی در مقایسه با بخش‌های صنعت و خدمات مناسب‌تر ارزیابی شده است. در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی، رشته فعاليت‌های: 1- آموزش 2- ساختمان و 3- استخراج معدن، به ترتیب دارای بدترین وضعیت کسب‏وکار و رشته فعاليت‌های: 1- ادارى و خدمات پشتیبانى، 2 - خدمات مربوط به تأمین جا و غذا و 3 - سلامت انسان و مددکارى اجتماعى ، به ترتیب بهترین وضعیت کسب‏وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.

بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‏وکار ایران در پاییز 1396، عدد 6.03 (عدد 10 بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که تا حدودی بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (تابستان 1396 با میانگین 5.92) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد 5.96 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 5.84 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد 6.08 است که در فصل گذشته عدد 5.95 ارزیابی شده بود. نگاه اجمالی نشان می‌دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد 4.39 و محیط مالی با عدد 7.97 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند.

نتایج بر اساس نتایج حاصل از پایش ملى محیط کسبوکار ایران در تابستان 1396 ،رقم شاخص ملى، 77/5(نمره بدترین ارزیابى 10 است) محاسبه شده که تا حدودى بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابى فصل گذشته بهار 1396 با میانگین 69/5 است. همچنین این ارزیابى بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادى مشارکت‌کننده در این پایش، وضعیت اکثر مؤلفه‌هاى مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در تابستان 1396، تا حدودى نامساعدتر شده است.

در تابستان 1396 ،فعالان اقتصادى مشارکت کننده در این پایش، سه مؤلفه: 1 -دشوارى تأمین مالى از بانکها 2 –بی ثباتی و غیرقابل پیش بینی بودن قیمتها (مواد اولیه ومحصولات) و 3-رویه‌هاي غیرمنصفانه وناعادلانه ممیزي و دریافت مالیات را نامناسبترین و سه مؤلفه: 1-محدودیت دسترسی به برق 2-محدودیت دسترسی به سوخت (گاز، گازوئیل و...) و 3-محدودیتهاي دسترسی به ارتباطات (تلفن همراه و اینترنت) را مناسبترین مؤلفه‌هاى محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابى نموده‌اند.

قابل ذکر است که در هر 4 دوره اجراى طرح، دشوارى تأمین مالى از بانکها و محدودیت دسترسی به برق به ترتیب نامساعدترین و مساعدترین مولفه کسب وکار ارزیابى شده‌اند. بر اساس یافته‌هاى این طرح در تابستان 1396 ،استانهاي خراسان شمالى، سیستان و بلوچستان و لرستان به ترتیب داراى بدترین وضعیت محیط کسب وکار و استانهاي گیلان، فارس و مرکزى به ترتیب داراى بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استانها ارزیابى شده‌اند. قابل ذکر است که عدد شاخص در 4 استان کشور داراى نوسان به دلیل تغییر در تعداد پرسشنامه‌هاى تکمیل شده قابل توجه (بیش از 10 درصد) نسبت به فصل گذشته بوده که عمدتا در آن استانها بوده است.

براساس نتایج این پایش در تابستان 1396، وضعیت محیط کسب وکار در بخش کشاورزى در مقایسه با بخشهاى صنعت و خدمات مناسبتر ارزیابى شده است. در بین رشته فعالیتهاى اقتصادى، رشته فعالیتهاى: 1 -آموزش 2 -ساختمان و 3 -ادارى و خدمات پشتیبانى، به ترتیب داراى بدترین وضعیت کسب وکار و رشته فعالیتهاى: 1 -خدمات مربوط به تأمین جا و غذا 2 -املاك و مستغلات و 3 -آب رسانى، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیتهاى تصفیه، به ترتیب بهترین وضعیت کسب وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیتهاى اقتصادى درکشور داشته‌اند.

بر اساس نظریه عمومى کارآفرینى شین، شاخص ملى محیط کسب وکار ایران در تابستان 1396 ،عدد 92/5 عدد 10 بدترین ارزیابى است) به دست آمده است که تا حدودى بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابى فصل گذشته (بهار 1396 با میانگین 81/5) است. میانگین ارزیابى محیط اقتصادي عدد 84/5 است که در ارزیابى فصل گذشته عدد 77/5 حاصل شده بود و میانگین ارزیابى محیط نهادي عدد 98/5 است که در فصل گذشته عدد 84/5 ارزیابى شده بود. نگاه اجمالى نشان می‌دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایى با عدد 24/4 و محیط مالى با عدد 93/7 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیطها بر اساس نظریه عمومى کارآفرینى شین بوده‌اند.

طبق نتایج پایش ملى محیط کسب و کار ایران در زمستان 1395 ،شاخص ملى عدد 83/5(نمره بدترین ارزیابى10 است) به دست آمده است که اندکى بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابى فصل گذشته پاییز با میانگین86/5 است.

همچنین این ارزیابى بیانگر آن است که از نظر فعالان اقتصادى مشارکت کننده در این پایش، محیط کسب وکار ایران در زمستان 1395 در مقایسه با ارزیابى مرکز پژوهش هاى مجلس در فصل مشابه سال قبل نیز(زمستان1394 با میانگین00/6 از 10 (اندکى مساعدتر شده است.

در زمستان 1395، فعالان اقتصادى مشارکت کننده در این پایش، سه مؤلفه: 1-دشوارى تأمین مالى 2-موانع اداري کسب و کار (ادارات و دستگاههاي اجرایی مرتبط با کسب و کار) و 3-رویه‌هاي غیرمنصفانه و ناعادلانه ممیزي و دریافت مالیات را نامناسب‌ترین و سه مؤلفه : 1-محدودیت دسترسی به برق، 2-محدودیت دسترسی به سوخت(گاز، گازوئیل و...) و 3-محدودیتهاي دسترسی به ارتباطات (تلفن همراه و اینترنت) را مناسبترین مؤلفه‌هاىمحیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابى نموده‌اند.

بر اساس یافته‌هاى این طرح در زمستان 1395 ،استانهاي گلستان، اردبیل و قم به ترتیب داراى بدترین وضعیت محیط کسب و کار و استانهاي همدان، آذربایجان شرقى و آذربایجان غربى به ترتیب داراى بهترین وضعیت محیط کسب و کار نسبت به سایر استانها ارزیابى شده‌اند. قابل ذکر است که عدد شاخص براى حدود 48 درصد استانهاى کشور از عدد شاخص ملى فضاى کسب و کار بالاتر بوده که نشانگر وضعیت رو به بهبود این شاخص (نسبت به فصل گذشته با سهم 75 درصدى) در اکثر استانها نسبت به شاخص ملى است.

براساس نتایج این پایش در زمستان 1395، وضعیت محیط کسب و کار در بخش کشاورزى در مقایسه با بخش صنعت و بخش خدمات نامناسبتر ارزیابى شده است. در بین رشته فعالیتهاى اقتصادى، رشته فعالیت املاك و مستغلات بدترین وضعیت کسب و کار و رشته فعالیت آبرسانى، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیتهاى تصفیه بهترین وضعیت کسب و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیتهاى اقتصادى درکشور داشته‌اند.

بر اساس نظریه عمومى کارآفرینى شین، شاخص ملى محیط کسب و کار ایران در زمستان 1395 ،عدد 02/6 (عدد 10بدترین ارزیابى است) به دست آمده است که اندکى بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابى فصل گذشته (پاییز با میانگین13/6 (است. میانگین ارزیابى محیط اقتصادي عدد 95/5 است که در ارزیابى فصل گذشته عدد 06/6 حاصل شده بود و میانگین ارزیابى محیط نهادي عدد 08/6 است که در فصل گذشته عدد 19/6 ارزیابى شده بود. نگاه اجمالى نشان می‌دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایى با عدد 32/4 و محیط مالى با عدد 21/8 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومى کارآفرینى شین بوده‌اند.

 نتایج پایش ملی محیط کسب و کار ایران در پاییز 1395 ، رقم  86/5 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) را به عنوان شاخص ملی به دست می ‏دهد که اندکی بهتر از وضعیت این شاخص در آخرین ارزیابی مرکز پژوهش‏ های مجلس  در تابستان 1395 ( با میانگین 93/5 ) بوده است.  همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از نظر فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، محیط کسب وکار ایران در پاییز 1395 در مقایسه با ارزیابی مرکز پژوهش های مجلس در فصل مشابه سال قبل نیز (پاییز 1394 با میانگین 04/6 از 10) اندکی مساعدتر شده است.

در پاییز 1395، فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، سه مؤلفه: 1- دشواری تأمین مالی 2- بي‏ ثباتي و غيرقابل پيش‏ بيني بودن قيمت‏ ها (مواد اوليه و محصولات) و 3- بی‏ ثباتی سیاست‏ها، مقررات و رویه‏ های اجرایی ناظر به کسب وکار را نامناسب‏ترین و سه مؤلفه : 1- محدوديت‌ دسترسي به برق، 2- محدوديت‌ دسترسي به سوخت (گاز، گازوئيل و...)  و 3- محدوديت‌هاي دسترسي به ارتباطات (تلفن همراه و اينترنت) را مناسب‏ترین مؤلفه‏ های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‏ ها ارزیابی نموده ‏اند.

 همچنین براساس یافته های این طرح در پاییز 1395،  استان‏هاي کهگیلویه و بویراحمد، کردستان و ایلام به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و  استان‏ هاي مازندران، تهران و گیلان به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استان‏ها  ارزیابی شده‏ اند. قابل ذکر است که عدد شاخص برای حدود 75 درصد استان‏ های کشور از رقم شاخص ملی فضای کسب و کار بالاتر بوده که نشانگر وضعیت نامناسب این شاخص در اکثر استان‏ ها نسبت به شاخص ملی است.

براساس نتایج این پایش در پاییز 1395،  وضعیت محیط کسب وکار در بخش صنعت ومعدن در مقایسه با دو بخش کشاورزی و خدمات  نامناسب تر ارزیابی شده و در بین رشته فعالیت‏ های اقتصادی نیز رشته فعالیت عمده فروشی و خرده فروشی، تعمیر وسایل ….( صادرات و واردات) و رشته فعالیت مالی و بیمه نیز به ترتیب بدترین و بهترین وضعیت کسب و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‏ های اقتصادی درکشور داشته‏ اند.

براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران نیز در پاییز 1395، رقم 13/6(عدد 10 بدترین ارزیابی است) را نشان می ‏دهد به طوري که میانگین ارزیابی محیط اقتصادي رقم 06/6 و میانگین ارزیابی محیط نهادي رقم 19/6 است. نگاه اجمالی نشان می دهد که محیط جغرافیایی با رقم 39/4 و محیط مالی با رقم 11/8 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‏ها براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‏ اند.