فضاهاي آموزشی کودکان به عنوان اولین مکان برخورد کودکان با دنیاي خارج از خانه، از اهمیتی بسیار برخوردار است. این مکان که در آن براي نخستین بار، کودکان دوري از پدر و مادر و همچنین نزدیکی و اطاعت از فردي جز والدین یعنی مربی را تجربه می کنند در وهله نخست براي کودکان پیچیدگی فراوانی دارد. دراین راستا جهت ایجاد فضایی جذاب، مطلوب و امن، مشابه با خانه و یا حتی فراتر از آن، با قدرت تاثیرگذاري فراوان بر جذب کودکان و همچنین کاهش احساسات ناخوشایند آنان، شناخت کامل و همه جانبه خصوصیات روحی و روانی کودکان الزامی است. باید بدین مهم توجه داشت که این گونه مراکز به عنوان نخستین فضاي اجتماعی که کودکان در آن وارد می شوند نقش بسیار مهمی در شکل گیری شخصیت کودکان ایفاء مینمایند. در این راستا امروزه، بر خلاف گذشته که بیشتر پارامترهاي اقتصادي و تعلیم وتربیتی  بر اصول طراحی این گونه فضاها حاکم بود، عواملی نظیر روانشناسی و زیباشناسی مطرح گردیده اند تا بدینوسیله با خلق فضاهایی مناسب، زمینه ها و بسترهاي لازم جهت شکوفایی استعدادهاي کودکان را فراهم آورند.