بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏وکار ایران در بهار 1400، رقم شاخص ملی، 5/90 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان 1399 با میانگین 5/80) بدتر شده است.

• در بهار 1400، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

1- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

2- بی‏ ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار

3- دشواری تأمین مالی از بانک ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

• بر اساس یافته‌های این طرح در بهار 1400، استان‌های کرمانشاه، کرمان و کردستان به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ وکار و استان‌هاي سمنان، مرکزی و خراسان رضوی به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.

• براساس یافته های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت کننده در فصل بهار معادل 38/64 درصد بوده که نسبت به همین میزان در زمستان گذشته (42/72 درصد)، با کاهش تقریبی 4واحدی مواجه شده است.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‏ وکار ایران در بهار 1400، عدد 6/02 (عدد 10 بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان 1399 با میانگین 5/96) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد 6/19 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6/15 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد 5/89 است که در فصل گذشته عدد 5/81 ارزیابی شده بود. بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد 5/37 و محیط مالی با عدد 8/14 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.