تجارت دیجیتال سهم فزاینده‌ای از تجارت بین‌المللی را تشکیل می‌دهد به‌طوری‌که در طول بیماری همه‌گیر کووید 19 افزایش یافت.
دیجیتالی شدن فرصت‌های تجاری جدید و انعطاف‌پذیری در مواقع اختلال ایجاد می‌کند، با این حال اقتصادها و شرکت‌هایی که سطح آمادگی دیجیتالی پایینی دارند، بیشتر در معرض خطر عقب‌نشینی از تجارت هستند.
خدمات سفار و تحویل دیجیتالی همچنان سهم کمتری از صادرات را در کشورهای کمتر توسعه یافته و آفریقا و آمریکای لاتین و دریای کارائیب نسبت به سایر نقاط جهان به خود اختصاص می‌دهد. درحالی‌که بیش از نیمی از جمعیت کشورهای پردرآمد در سال 2019 به صورت آنلاین خرید می‌کردند، این رقم در کشورهای کم درآمد تنها 2 درصد بود.
اقدامات سیاستی توصیه شده برای ارتقای تجارت الکترونیک بین کشورها شامل موارد زیر می‌باشد:
- بسیاری از کشورهای در حال توسعه نیاز به ایجاد و نگهداری شبکه‌های پرسرعت، قابل اعتماد و مقرون به صرفه، با پوشش وسیع جمعیتی و همچنین اطمینان از در دسترس بودن دارند.
- انطباق با تغییرات در بازار کار و الزامات مهارتی ناشی از دیجیتالی شدن مستلزم تغییراتی در سیستم‌های آموزش رسمی و همچنین استراتژی‌های توسعه مهارت‌های دولتی و خصوصی است.
- کشورها باید خود را با افزایش سطح تحویل دیجیتال و تغییر از محموله های بزرگ به تعداد زیادی بسته کوچک که توسط تجارت الکترونیک فرامرزی ایجاد می شود، وفق دهند.
- کشورها باید استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات را در میان شرکت‌های کوچک‌تر تقویت کنند تا بتوانند ادغام مؤثر آنها را در زنجیره‌های ارزش جهانی که به طور فزاینده‌ای به راه‌حل‌های دیجیتال متکی هستند، ایجاد کنند.
- کشورها باید شکاف دیجیتال مبتنی بر جنسیت را که توانایی زنان را برای مشارکت در تجارت دیجیتال محدود می‌کند و در آفریقا و کشورهای کمتر توسعه‌یافته بارزتر است، پر کنند.
- کشورها باید سیاست‌ها، قوانین و مقررات مناسبی را وضع کنند.