ویتنام یک کشور نسبتا بزرگ و شمالی-جنوبی در آسیای جنوب شرقی است که در مجاورت خلیج تایلند و دریای جنوبی چین قرار گرفته است. کشورهای همسایۀ ویتنام شامل کامبوج، چین و لائوس هستند. سرزمین ویتنام یک پهنۀ فشردۀ تپه ای با جنگل های انبوه و جنگ های طولانی در تاریخ خود است. دولت کمونیستی ویتنام شمالی به مدت 20 سال از 1955 تا 1975 با دولت ویتنام جنوبی که تحت حمایت نیروهای امریکایی و اروپایی بود جنگید تا یکی از خونین ترین جنگ های تاریخ معاصر و بزرگترین شکست ایالات متحده در سدۀ بیستم را رقم بزند، کشوری که در حال حاضر یکی از مهمترین شرکای اقتصادی ویتنام و عاملی مهم در توسعۀ این کشور به شمار می آید. دولت حاضر در ویتنام، دولتی کمونیستی با ریاست رئیس جمهور و مباشرت نخست وزیر است. پایتخت این کشور هانوی، واحد پولی آن دانگ و قوم غالب در جمعیت 98 میلیونی آن ویت‌ها یا کین (Kinh) ها با 85.7 درصد هستند. نظام اقتصادی ویتنام کماکان زیر مالکیت و کنترل بالای دولت قرار دارد. آسه آن، آپک (APEC) و همکاری ترانس-پاسیفیک (TPP) مهمترین نهادهای اقتصادی-تجاری هستند که ویتنام در آنها عضویت دارد.

به لحاظ اقتصادی ویتنام نمونۀ یک داستان موفق توسعه است. اصلاحات اقتصادی از زمان Doi Moi در 1986 به همراه بهره برداری مناسب از روندهای اقتصادی جهانی موجب شده است که این کشور تنها طی یک نسل از یکی از فقیرترین ملت های جهان به کشوری با درآمد متوسط تبدیل شود. تنها بین 2002 تا 2021 سرانۀ تولید ناخالص داخلی ویتنام 3.6 برابر شده است و به نزدیک 3700 دلار امریکا رسیده است. نرخ فقر نیز تنها طی ده سال یعنی از 2010 تا 2020 از 14 درصد به 3.8 درصد رسیده است.

تولید ناخالص داخلی ویتنام طی سه دهه اخیر همواره به طور میانگین بین 2.5 تا 3.5 درصد رشد را به نمایش گذاشته است. رشد تولید ناخالص داخلی ویتنام از 8 درصد در سال 2022 به 6.3 درصد در 2023 رسیده است. توسعه دسترسی شهروندان به امکانات طی دهه های اخیر شگفت انگیز بوده است. به عنوان نمونه، در سال 1993، یعنی دهۀ نخست اصلاحات اقتصادی ویتنام، ضریب دسترسی مردم به الکتریسیته به عنوان منبع اصلی روشنایی تنها 14 درصد بود؛ این عدد در 2019 به 99.4 درصد رسید. دولت ویتنام استراتژی های اقتصادی خود را معطوف به ورود به جرگۀ کشورهای با درآمد بالا تا سال 2045 کرده است.

در سال 2023، تولید ناخالص داخلی (به قیمت‌های جاری) ویتنام بالغ بر 433 میلیارد دلار امریکا بوده و تجارت این کشور از سال 2012 به شکل پیوسته در وضعیت مازاد تجاری قرار داشته است. این امر در حالی است که تولید ناخالص داخلی ویتنام در ابتدای هزارۀ جدید تنها 31 میلیارد دلار بود. در نتیجۀ این روند درخشان، ویتنام در ابتدای دهۀ دوم هزارۀ جدید، 35 مین اقتصاد بزرگ دنیا به شمار می‌رود.

مهمترین واردات ویتنام ماشین‌آلات و تجهیزات، کامپیوتر و تجهیزات الکترونیکی، پارچه و مواد خام، حلقه ورق های آهنی و پلاستیک است و در مقابل، مهمترین محصولاتی که این کشور صادر می کند عبارتند از کامیون و کمپرسی، تجهیزات تراکتور، شیر و محصولات لبنی، تجهیزات الکترونیکی، تجهیزات و ابزارهای اندازه گیری نوری، عطر و لوازم آرایشی و تجهیزات دارویی بوده است.

این گزارش به مطالعه بازار و واردات محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی روسیه با تمرکز بر فرصت‌های صادراتی ایران می‌پردازد. روسیه با مجموع واردات بیش از 19 میلیارد دلار محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی یکی از بزرگترین بازارهای دارویی و تجهیزات پزشکی در جهان شناخته می‌شود. با این حال فدراسیون روسیه با چالش‌های متعدد اقتصادی و ژئوپولوتیکی نظیر تحریم‌های بین‌المللی، کمبود بودجه بهداشتی درمانی، نرخ پایین سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های درمانی، افزایش میانگین سن جمعیت و کمبود نیروی کار متخصص در زمینه‌های درمانی مواجه است. در عین حال، دولت روسیه تلاش دارد با افزایش تامین مالی و اجرای اصلاحات راهبردی در حوزه بهداشت و درمان بر این چالش‌ها فائق آید. در نتیجه فرصت‌های بزرگی برای صادرکنندگان ایرانی محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی با توجه به تقاضای روزافزون روسیه برای این محصولات، شرایط اقتصادی و جمعیتی روسیه و نیازهای خاص آن در حوزه بهداشت و درمان وجود دارد. از این رو ارزیابی ظرفیت‌های صادراتی ایران در حوزه محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی می‌تواند به بهبود نفوذ و جایگاه ایران در بازار روسیه و همچنین دیگر بازارهای بین‌المللی کمک کند.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که صادرکنندگان ایرانی محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی با توجه به کیفیت بالای محصولات، قیمت‌های رقابتی، نیروی کار متخصص و تجربه در صادرات می‌توانند سهم قابل توجهی در بازار محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی روسیه به دست آورند. با این حال، چالش‌هایی همچون کمبود سرمایه شرکت‌های ایرانی، پیچیدگی‌های صادراتی، تحریم‌ها، ضعف در دیپلماسی صادرات و بدهی‌های معوقه از سوی مراکز دولتی ایرانی به تولیدکنندگان ایرانی توانایی رقابت صادرکنندگان ایرانی در بازارهای بین‌المللی را محدود کرده است. همچنین این مطالعه فرصت‌ها و تهدیدهای بازار محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی روسیه را شناسایی کرده است که در ذیل به برخی از این موارد اشاره می‌شود.

این گزارش به مطالعه بازار و واردات محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی روسیه با تمرکز بر فرصت‌های صادراتی ایران می‌پردازد. روسیه با مجموع واردات بیش از 19 میلیارد دلار محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی یکی از بزرگترین بازارهای دارویی و تجهیزات پزشکی در جهان شناخته می‌شود. با این حال فدراسیون روسیه با چالش‌های متعدد اقتصادی و ژئوپولوتیکی نظیر تحریم‌های بین‌المللی، کمبود بودجه بهداشتی درمانی، نرخ پایین سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های درمانی، افزایش میانگین سن جمعیت و کمبود نیروی کار متخصص در زمینه‌های درمانی مواجه است. در عین حال، دولت روسیه تلاش دارد با افزایش تامین مالی و اجرای اصلاحات راهبردی در حوزه بهداشت و درمان بر این چالش‌ها فائق آید. در نتیجه فرصت‌های بزرگی برای صادرکنندگان ایرانی محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی با توجه به تقاضای روزافزون روسیه برای این محصولات، شرایط اقتصادی و جمعیتی روسیه و نیازهای خاص آن در حوزه بهداشت و درمان وجود دارد. از این رو ارزیابی ظرفیت‌های صادراتی ایران در حوزه محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی می‌تواند به بهبود نفوذ و جایگاه ایران در بازار روسیه و همچنین دیگر بازارهای بین‌المللی کمک کند.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که صادرکنندگان ایرانی محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی با توجه به کیفیت بالای محصولات، قیمت‌های رقابتی، نیروی کار متخصص و تجربه در صادرات می‌توانند سهم قابل توجهی در بازار محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی روسیه به دست آورند. با این حال، چالش‌هایی همچون کمبود سرمایه شرکت‌های ایرانی، پیچیدگی‌های صادراتی، تحریم‌ها، ضعف در دیپلماسی صادرات و بدهی‌های معوقه از سوی مراکز دولتی ایرانی به تولیدکنندگان ایرانی توانایی رقابت صادرکنندگان ایرانی در بازارهای بین‌المللی را محدود کرده است. همچنین این مطالعه فرصت‌ها و تهدیدهای بازار محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی روسیه را شناسایی کرده است که در ذیل به برخی از این موارد اشاره می‌شود.

در این گزارش به بررسی وضعیت تجارت محصولات زنبور عسل شامل موم زنبور عسل، کلنی زنبور عسل، ملکه زنبور عسل، سایر موارد مربوط به زنبور ها، عسل طبیعی، ژله رویال، بره موم و زهر زنبور عسل طی پنج ماه نخست سال 1401 و تغییرات آن نسبت به مدت مشابه سال قبل پرداخته شده است. تجارت محصولات زنبور عسل کشور طی پنج ماه نخست 1401 بالغ بر 2 میلیون دلار بوده که 95 درصد این مقدار به صورت صادرات بوده و مابقی واردات بوده است. در مقایسه با مدت مشابه سال 1400 در کشور، ارزش صادرات این محصولات 7 درصد کاهش داشته است. لازم به ذکر است طی دوره مورد بررسی این مطالعه (سال 1396 تا پنج ماهه نخست 1401)، تنها وارداتی که در کشور در رابطه با محصولات زنبور عسل رخ داده است، شامل موم زنبور عسل بوده است. در پنج ماه نخست 1401، مهمترین مقاصد صادراتی عسل طبیعی کشور عبارت بوده اند از: عراق، مالزی، جمهوری آذربایجان، امارات و لیبی.
در این گزارش به بررسی وضعیت تجارت عسل طبیعی (کد تعرفه 04090000) طی پنج ماه نخست سال 1401 و تغییرات آن نسبت به مدت مشابه سال قبل پرداخته شده است. تجارت عسل طبیعی استان اصفهان طی پنج ماه نخست 1401 بالغ بر 173,268 دلار بوده که کل این مقدار به صورت صادرات بوده و وارداتی در این مدت شکل نگرفته است. در مقایسه با مدت مشابه سال 1400 در استان اصفهان، ارزش صادرات این محصولات 52 درصد کاهش داشته است. لازم به ذکر است طی دوره مورد بررسی این مطالعه (سال 1396 تا پنج ماهه نخست 1401)، هیچ گونه وارداتی از بین محصولات مرتبط با زنبور عسل در استان اصفهان صورت نگرفته است. در پنج ماه نخست 1401، مهمترین مقاصد صادراتی عسل طبیعی عبارت بوده اند از: ترکیه، مالزی، پاکستان، عراق، برونئی، کانادا و قطر.

در این گزارش به بررسی وضعیت تجارت محصولات زنبور عسل شامل موم زنبور عسل، کلنی زنبور عسل، ملکه زنبور عسل، سایر موارد مربوط به زنبور ها، عسل طبیعی، ژله رویال، بره موم و زهر زنبور عسل طی پنج ماه نخست سال 1401 و تغییرات آن نسبت به مدت مشابه سال قبل پرداخته شده است. تجارت محصولات زنبور عسل کشور طی پنج ماه نخست 1401 بالغ بر 2 میلیون دلار بوده که 95 درصد این مقدار به صورت صادرات بوده و مابقی واردات بوده است. در مقایسه با مدت مشابه سال 1400 در کشور، ارزش صادرات این محصولات 7 درصد کاهش داشته است. لازم به ذکر است طی دوره مورد بررسی این مطالعه (سال 1396 تا پنج ماهه نخست 1401)، تنها وارداتی که در کشور در رابطه با محصولات زنبور عسل رخ داده است، شامل موم زنبور عسل بوده است. در پنج ماه نخست 1401، مهمترین مقاصد صادراتی عسل طبیعی کشور عبارت بوده اند از: عراق، مالزی، جمهوری آذربایجان، امارات و لیبی.
در این گزارش به بررسی وضعیت تجارت عسل طبیعی (کد تعرفه 04090000) طی پنج ماه نخست سال 1401 و تغییرات آن نسبت به مدت مشابه سال قبل پرداخته شده است. تجارت عسل طبیعی استان اصفهان طی پنج ماه نخست 1401 بالغ بر 173,268 دلار بوده که کل این مقدار به صورت صادرات بوده و وارداتی در این مدت شکل نگرفته است. در مقایسه با مدت مشابه سال 1400 در استان اصفهان، ارزش صادرات این محصولات 52 درصد کاهش داشته است. لازم به ذکر است طی دوره مورد بررسی این مطالعه (سال 1396 تا پنج ماهه نخست 1401)، هیچ گونه وارداتی از بین محصولات مرتبط با زنبور عسل در استان اصفهان صورت نگرفته است. در پنج ماه نخست 1401، مهمترین مقاصد صادراتی عسل طبیعی عبارت بوده اند از: ترکیه، مالزی، پاکستان، عراق، برونئی، کانادا و قطر.