بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏وکار ایران در تابستان 1401، عدد 6.12 (عدد 10 بدترین ارزیابی است) به دست آمده‌است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار 1401 با میانگین 6.21) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي 6.35 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6.52 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد 5.93 است که در فصل گذشته عدد 5.95 ارزیابی شده‌بود. بر این اساس، محیط علمی-آموزشی با عدد 5.20 و محیط مالی با عدد 8.06 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.

 بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏وکار ایران در بهار 1401، رقم شاخص ملی، 6.07 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۴۰۰ با میانگین5.83) نامساعدتر است.

 بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏وکار ایران در زمستان ۱۴۰۰، رقم شاخص ملی، 5.83 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۴۰۰ با میانگین 5.94) بهتر است.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب وکار ایران در پاییز ۱۴۰۰ ،رقم شاخص ملی، 5.94( نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است)محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۴۰۰ با میانگین 5.91 ) بدتر است .

در پاییز ۱۴۰۰ ،همانند فصل گذشته فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه

1- غيرقابل پيش بيني بودن و تغييرات قيمت مواد اوليه و محصولات

2- بي ثباتي سياستها، قوانين و مقررات و رویه های اجرایي ناظر بر کسب وکار

3- دشواری تأمين مالي از بانک ها را نامناسبترین مؤلفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه ها ارزیابی نموده اند.

بر اساس یافته های این طرح در پاییز۱۴۰۰ ،استانهای کردستان، کرمان و گلستان به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و استان های مرکزی، آذربایجان غربی و فارس به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استانها ارزیابی شده اند. براساس یافته های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی)بنگاه های اقتصادی شرکت کننده در فصل پاییز معادل 41.33 درصد بوده که نسبت به همین میزان در تابستان گذشته (40.32 درصد)، با افزایش1.01 واحدی مواجه شده است. فعالان اقتصادی به طور متوسط، میزان تاثیر کرونا بر کسب وکار را 6.09 ارزیابی نمودند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور ، شاخص استانی و سایر شاخص ها نیز در این فصل با درنظرگرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده اند.

• بر اساس نتایج این پایش در پاییز ۱۴۰۰ ،(وضعیت محیط کسب وکار در بخش خدمات 5.89 )در مقایسه با بخش های کشاورزی (5.72 )و صنعت (5.81 )نامناسبتر ارزیابی شده است.

• در بین رشته فعالیت های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد rev4.ISIC ، رشته فعالیت های

1-املاک و مستغالت

2- سلامت انسان و مددکاری اجتماعي

3-اداری و خدمات پشتيباني دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و

رشته فعالیت های

1- مالي و بيمه

2- خدمات مربوط به تأمين جا و غذا

3- آب رساني، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعاليت های تصفيه بهترین وضعیت محیط کسب وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیتهای اقتصادی درکشور داشته اند .

4- وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های بر اساس نتایج بدست آمده به صورت بنگاه های 49-11 کارکن (5.96 )دارای بدترین وضعیت و بنگاه های دارای بیشتر از 2۰۰( 5.55 )دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند.

وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب سال تاسیس بنگاه اقتصادی در کارگاه های6 تا۱۰ سال، بدترین وضعیت(6.00 )و در کارگاه های کمتر از 2 سال، دارای بهترین وضعیت (5.55 )ارزیابی شده اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران در پاییز ۱۴۰۰ ،عدد 6.14( عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۴۰۰ با میانگین 6.06 )است. میانگین ارزیابی محيط اقتصادی عدد 6.41 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6.33 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محيط نهادی عدد 5.92 است که در فصل گذشته عدد 5.83ارزیابی شده بود. بر این اساس، محيط جغرافيایي-زیر ساخت ها و ظرفيت های اقليمي با عدد 5.37 و محيط مالي با عدد 8.22 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.

در بین رشته فعالیت های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد rev4.ISIC در فصل پاییز ۱۴۰۰ ،فعالیتهای

1 -اداری و خدمات پشتيباني (64/ 8)

2- املاک و مستغالت (97/7)

3--سایر فعاليتهای خدماتي (92/7) بیشترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا متحمل شده ودر مقابل رشته فعالیتهای

1- مالي و بيمه (51/4)

2- معدن استخراج (5.33)

3- توليد صنعتي (ساخت) 67/5) کمترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا نسبت به سایر فعالیتها متحمل شده اند.

همچنین در فصل پاییز ۱۴۰۰ ،میزان آسیب وارده بر کسب وکارها از شیوع ویروس کرونا در استانهای چهارمحال وبختیاری (7.51 )،خراسان جنوبی(7.50 )اردبیل (7.43)بیشترین مقدار و در استان های آذربایجان شرقی(4.13) زنجان (5.27 )و فارس (5.47 )کمترین مقدار نسبت به سایر استان ها توسط فعالان اقتصادی ارزیابی شده اند.

در نظرسنجی پایش ملی محیط کسب و کار در فصل پاییز ۱۴۰۰ از فعالان اقتصادی درخواست شد تا در آستانه بررسی و تصویب لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور توسط مجلس شورای اسالمی، نظر خود را در خصوص 3 مانع یا خطر مهمی که مفاد بودجه سال ۱۴۰۱ میتواند برای کسب و کارشان ایجاد کند، بیان کنند. مهمترین دغدغه های فعالان اقتصادی در مورد بودجه سال ۱۴۰۱ به ترتیب عبارتند از

1- نوسانات نرخ ارز

2- افزایش میزان مالیات

3-کسری بودجه و افزایش قیمتها

 بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏وکار ایران در پاییز 1399، رقم شاخص ملی، 5/93 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (تابستان 1399 با میانگین 6/05) بهتر است.
•    در پاییز 1399، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه
1-    غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات
2-    بی‏ ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه‏ های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار
3-    دشواری تأمین مالی از بانکها
 را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.
•    بر اساس یافته‌های این طرح در پاییز 1399، استان‌های چهارمحال و بختیاری، سیستان‌وبلوچستان و گلستان به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏وکار و استان‌هاي سمنان، زنجان و آذربایجان غربی به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
•    براساس یافته¬های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت کننده در طرح در فصل پاییز معادل 40/80 درصد بوده که نسبت به همین میزان در تابستان گذشته (37/31 درصد)، با افزایش تقریبی 3 واحدی مواجه شده است.
•    فعالان اقتصادی به طور متوسط، میزان تاثیر کرونا بر کسب‌وکار را 6/49 ارزیابی نمودند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور ، شاخص استانی و سایر شاخص ها نیز در این فصل با درنظرگرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده اند.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏وکار ایران در بهار ۱۳۹۹، رقم شاخص ملی، ۶/۰۱(نمره بدترین ارزیابی ۱۰است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۰۵) بهتر است.

• در بهار ۱۳۹۹، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- دشواری تأمین مالی از بانک ها

۳- بی ‏ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

• بر اساس یافته‌های این طرح در بهار ۱۳۹۹،استان‌های سیستان‌وبلوچستان، تهران و کرمان به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب ‏وکار و استان‌هاي آذربایجان غربی، زنجان و مرکزی به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.

• براساس یافته های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت کننده در طرح در فصل بهار معادل ۳۵/۵۷ درصد بوده که نسبت به همین میزان در زمستان گذشته(۴۰/۳۴ درصد)، با کاهش تقریبی ۵ واحدی مواجه شده است.

• از آنجایی که شیوع ویروس کرونا، تمامی فعالیت های اقتصادی در این فصل را تحت تاثیر قرار داده بود، در این دوره ، فعالان اقتصادی با امتیاز میانگین ۷/۱۰ ، میزان تأثیر این ویروس بر کسب و کار خود را ارزیابی نمودند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور ، شاخص استانی و سایر شاخص ها نیز در این فصل با درنظرگرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده اند.

• بر اساس نتایج این پایش در بهار ۱۳۹۹، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش کشاورزی (۶/۰۹) در مقایسه با بخش‌های خدمات(۶/۰۸) و صنعت (۵/۸۷) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.

• در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev4 ، رشته فعاليت‌های

۱- سلامت انسان و مددکاري اجتماعي ۲- فعالیت حرفه‌ای، علمی و فنی ۳- حمل و نقل و انبارداری

دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏وکار و رشته فعاليت‌های

۱- هنر، سرگرمی و تفریح ۲- اداری و خدمات پشتیبانی ۳- مالی و بیمه

بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.

• وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های بر اساس نتایج بدست آمده به صورت بنگاه های با ۶تا ۱۰ نفر کارکن (۶/۱۸) دارای بدترین وضعیت و بنگاه های با ۵۰ تا ۱۰۰ کارکن(۵/۸۳) دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند.

• وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب سال تاسیس بنگاه اقتصادی در کارگاه‌های ۶ تا ۱۰ سال دارای بدترین وضعیت (۶/۰۸) و در کارگاه‌های کمتر از ۲سال دارای بهترین وضعیت (۵/۷۸) ارزیابی شده اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏وکار ایران در بهار ۱۳۹۹، عدد ۶/۱۰ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۱۹) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد ۶/۳۰ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۶/۳۹ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد ۵/۹۳ است که در فصل گذشته عدد ۶/۰۲ ارزیابی شده بود. بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۳۴ و محیط مالی با عدد ۸/۳۲ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه ، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.

همچنین در فصل بهار۱۳۹۹، میزان آسیب وارده بر کسب وکارها از شیوع ویروس کرونا در استان های اردبیل(۸/۵۵) هرمزگان(۸/۴۴)، خوزستان(۸/۱۵) و خراسان شمالی(۸/۰۰)، بیشترین مقدار و در استان های سمنان(۵/۷۵)، قم(۵/۸۵)، زنجان(۵/۹۳) و مرکزی(۵/۹۸)، کمترین مقدار نسبت به سایر استان ها توسط فعالان اقتصادی ارزیابی شده اند.

براساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏ وکار ایران در تابستان ۱۳۹۷، رقم شاخص ملی،۶/۴۰ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که به مراتب بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۷ با میانگین ۶/۱۵) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در تابستان ۱۳۹۷، به طور قابل توجهی نامساعدتر شده است.

• در تابستان ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- بی ‏ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه‏ های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار

۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در ۴ دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک ها به‌عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب‌وکار ارزیابی شده بود اما طی ۴دوره اجرای بعدی از پاییز ۱۳۹۶ تا تابستان ۱۳۹۷، غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب‌وکار ارزیابی شده است.

• بر اساس یافته‌های این طرح در تابستان ۱۳۹۷، استان‌های لرستان، کرمانشاه و چهارمحال‌وبختیاری به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ وکار و استان‌هاي گیلان، آذربایجان شرقی و زنجان به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.

• بر اساس نتایج این پایش در تابستان ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش صنعت (۶/۴۲) در مقایسه با بخش‌های خدمات (۶/۴۱) و کشاورزی (۶/۳۷) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.

• در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev4 ، رشته فعاليت‌های

۱- هنر، سرگرمی و تفریح

۲- عمده فروشی و خرده فروشی، تعمیر وسایل و ... (صادرات و واردات)

۳- استخراج معدن

دارای بدترین وضعیت کسب‏ وکار و رشته فعاليت‌های

۱- مالی و بیمه

۲- املاک و مستغلات

۳- آب رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه

بهترین وضعیت کسب‏ وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.

• نتایج حاصل از وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های اقتصادی نشان می‌دهد که بنگاه های با ۶ تا ۱۰ نفر کارکن(۶/۵۷) دارای بدترین وضعیت و بنگاه های با ۱۰۱ تا ۲۰۰ کارکن (۶/۱۶) دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏وکار ایران در تابستان ۱۳۹۷، عدد ۶/۴۲ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۷ با میانگین ۶/۴۰) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد ۶/۵۵ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۶/۳۳ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد ۶/۳۱ است که در فصل گذشته عدد ۶/۲۸ ارزیابی شده بود. بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۴۹ و محیط مالی با عدد ۸/۷۳ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند.

• همچنین در این فصل برای نخستین بار وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب سابقه فعالیت اقتصادی در بنگاه های اقتصادی نیز مورد پرسش قرار گرفته است که بر اساس نتایج بدست آمده بنگاه اقتصادی دارای ۱۱ تا ۱۵ سال سابقه فعالیت اقتصادی، نامساعدترین وضعیت کسب‌وکار (۶/۴۷) و بنگاه اقتصادی دارای کمتر از ۲ سال سابقه فعالیت اقتصادی دارای وضعیت بهتری نسبت به سایر بنگاه‌های اقتصادی (۶/۳۱) هستند.

• در اجراى طرح پایش در فصل تابستان ۱۳۹۷، ۲۸۴۴ نمونه (فعال اقتصادى) با بیش از ۷۱ درصد مشارکت به پرسش های این طرح پاسخ داده اند که بیشترین میزان مشارکت از ابتدای اجرای طرح پایش در اتاق ایران است.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏ وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، رقم شاخص ملی6/15 (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که به مراتب بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۶ با میانگین8/50) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان‌ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، به طور قابل توجهی نامساعدتر شده است.
در بهار ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه
۱- غيرقابل پيش‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات
۲- دشواری تأمین مالی از بانک ها
۳- بی‏ ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه‏ های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار
را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در ۴ دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک ها به‌عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب‌وکار ارزیابی شده بود اما در ۳دوره پاییز و زمستان۱۳۹۶ و بهار ۱۳۹۷، غيرقابل پيش‏ بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب‌وکار ارزیابی شده است.
بر اساس یافته‌های این طرح در بهار۱۳۹۷، استان‌های خراسان شمالی، سیستان‌وبلوچستان و خوزستان به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏وکار و استان‌هاي گیلان، فارس و زنجان به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
بر اساس نتایج این پایش در بهار ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب‏وکار در بخش صنعت(6/24) در مقایسه با بخش‌های خدمات(6/19) و کشاورزی(6/12) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.
در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev۴ ، رشته فعاليت‌های
1- اداری و خدمات پشتیبانی
2- خدمات مربوط به تأمین جا و غذا
3- ساختمان
دارای بدترین وضعیت کسب‏ وکار و رشته فعاليت‌های
1- املاک و مستغلات
2- اطلاعات و ارتباطات
3- آب رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه
بهترین وضعیت کسب‏ وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.
همچنین در این فصل برای نخستین بار وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های اقتصادی نیز مورد پرسش قرار گرفته است که بر اساس نتایج بدست آمده بنگاه های با ۶ تا ۱۰نفر کارکن (6/40)دارای بدترین وضعیت و بنگاه های با ۲۰۰ نفر و بیشتر کارکن(5/97) دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند .

بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‏وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، عدد6/30(عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۶ با میانگین 6/00) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد6/33 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد5/86 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد6/28 است که در فصل گذشته عدد 6/10 ارزیابی شده بود. بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد4/83 و محیط مالی با عدد 8/24به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند.
در اجراى طرح پایش در فصل بهار ۱۳۹۷، ۲۶۵۰ نمونه (فعال اقتصادى) با بیش از۶۶درصد مشارکت به پرسش های این طرح پاسخ داده اند که بیشترین میزان مشارکت از ابتدای اجرای طرح پایش در اتاق ایران است. با این حال این میزان مشارکت کماکان کمتر از حدنصاب مورد نظر برای تعمیم نتایج در سطح استانی و فعالیتی با دقت قابل قبول است.
با توجه به بازنگری انجام شده در بخش پیمایشی طرح( پرسشنامه نظرسنجی) در فصل بهار(دوره هفتم) ، علاوه بر اصلاح محتوای مفهومی و ویرایشی پرسش های۲۸ گانه با هدف درک بهتر ، تغییراتی نیز در پرسشنامه طرح به وجود آمد که به نظر می‌رسد در افزایش کمیت و کیفیت رقم شاخص ملی مؤثر واقع شده است.