بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏وکار ایران در زمستان 1399، رقم شاخص ملی،5/80 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (پاییز 1399 با میانگین 5/93) بهتر است.

        در زمستان 1399، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

     غيرقابل پيش‏ بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

  بی ‏ثباتی سیاست ها، قوانین و مقررات و رویه های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار

     دشواری تأمین مالی از بانک­ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

• بر اساس یافته‌های این طرح درزمستان 1399، استان‌های کردستان، کرمان و چهارمحال و بختیاری به‌ترتیب دارایبدترین وضعیت محیط کسب‏ وکار و استان‌هاي سمنان، مرکزی و آذربایجان شرقی به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
• براساس یافته ­های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت کننده در طرح در فصل پاییز معادل 42/72 درصد بوده که نسبت به همین میزان در پاییز گذشته (40/80درصد)، با افزایش تقریبی ۲ واحدی مواجه شده است.
• فعالان اقتصادی به طور متوسط، میزان تاثیر کرونا بر کسب‌وکار را 6/03 ارزیابی نمودند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور ، شاخص استانی و سایر شاخص­ها نیز در این فصل با درنظرگرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده اند.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏و کار ایران درزمستان ۱۳۹۸، رقم شاخص کل، ۶/۰۵ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که بدتراز وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۰۳) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان­ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در زمستان ۱۳۹۸، تا حدودی نامساعدتر شده است.

· در زمستان ۱۳۹۸، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات ۲- بی ‏ثباتی سیاست ‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌ وکار۳- دشواری تأمین مالی از بانک ­ها را نامناسب‌ترین و سه مولفه :۱- محدویت دسترسی به آب ۲- محدویت دسترسی به حامل های انرژی(برق ، گارز و گازويیل و ...)، ۳- محدودیت دسترسی به شبکه تلفن همراه و اینترنت را مناسب­ترین مولفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مولفه ها ارزیابی نموده اند. قابل ذکر است که در ۴دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تامین مالی از بانک ها به عنوان نامساعدترین مولفه کسب وکار ارزیابی شده بود اما در ۱۰ دوره اجرا از پاییز ۱۳۹۶ تا پزمستان ۱۳۹۸ ،غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات ، نامساعدترین مولفه کسب وکار ارزیابی شده است.

· بر اساس یافته‌ های این طرح در زمستان ۱۳۹۸، استان ‌های سیستان و بلوچستان ،تهران و کردستان به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ و کار و استان‌ هاي مرکزی، آذربایجان غربی و قزوین دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏و کار نسبت به سایر استان ‌ها ارزیابی شده ‌اند.لازم به ذکر است که به دلیل همزمانی اجرای طرح در کشور و شیوع ویروس کرونا ، تعداد پرسشنامه های تکمیل شده در برخی استانها به حد کفایت نبوده ، لذا نتایج استانی طرح در این دوره باید با احتیاط بیشتری مورد استفاده و استناد قرار گیرند.

· بر اساس نتایج این پایش در زمستان ۱۳۹۸، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش خدمات در مقایسه با بخش های صنعت و کشاورزینامناسب تر ارزیابی شده است .

در بین رشته فعالیت ‌های اقتصادی ، رشته فعاليت ‌های ۱- سایر فعالیت های خدماتی ۲- اداری و خدمات پشتیبانی و۳- ساختمان به ترتیب دارای بدترین وضعیت کسب ‏و کار و رشته فعاليت ‌های سایر فعالیت های هنر ،سرگرمی و تفریح ۲-املاک و مستغلات و ۳- آموزش به ترتیب بهترین وضعیت کسب ‏و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت ‌های اقتصادی درکشور داشته ‌اند.

· بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏و کار ایران درزمستان ۱۳۹۸، عدد ۶/۱۹ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۳۹۸ با میانگین ۱۵/۶ )است.میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد۶/۳۹ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد۶/۵۰ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۶/۰۲ است که در فصل گذشته عدد۵/۸۷ ارزیابی شده بود . نگاه اجمالی نشان می دهد محیط جغرافیایی با عدد ۵/۳۹ و محیط مالی با عدد ۸/۶۰ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند. همچنین در این گزارش میزان ظرفیت فعالیت برای ۱۸۸۰ بنگاه اقتصادی به طور میانگین ۴۰/۳۴ درصد و شاخص ملی محیط کسب وکار با احتساب اثر کرونا معادل ۶/۱۰ محاسبه شده است .

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏ وکار ایران در پاییز۱۳۹۷، رقم شاخص ملی، ۶/۴۹ (نمره بدترین ارزیابی۱۰ است) محاسبه شده که تا حدودی بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۳۹۷ با میانگین ۶/۴۰) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در پاییز ۱۳۹۷، تا حدودی نامساعدتر شده است.

• در پاییز ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش‏ بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- بی ‏ثباتی سیاست‏ ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار

۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

• بر اساس یافته‌های این طرح در پاییز ۱۳۹۷، استان‌های خراسان شمالی، ایلام و کرمانشاه به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ وکار و استان‌هاي گیلان، آذربایجان غربی و زنجان به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.

• بر اساس نتایج این پایش در پاییز ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب وکار در بخش خدمات (۶/۵۸) در مقایسه با بخش‌های صنعت (۶/۵۲) و کشاورزی (۶/۲۹) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏وکار ایران در پاییز ۳۹۷، عدد ۶/۴۷ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۳۹۷ با میانگین ۶/۴۲) است.

• در اجراى طرح پایش در فصل پاییز ۱۳۹۷، ۳۰۴۷نمونه (فعال اقتصادى) با بیش از ۷۱درصد مشارکت به پرسش های این طرح پاسخ داده اند که بیشترین میزان مشارکت از ابتدای اجرای طرح پایش در اتاق ایران است.

این گزارش در ابتدا وضعیت عمومی استان کرمانشاه را براساس شاخص های اصلی اقتصاد استان معرفی می نماید. در قسمت اول گزارش چارچوب تحلیلی برای نشان دادن دینامیک مهاجرت در استان ارائه و تمرکز مهاجرت و نسبتهای خالص آن بیان می گردد. سپس با استفاده از ضریب مکان وضعیت جریان تغییرات این ضریب را در سالهای 1379 تا 1390 مورد بررسی قرار داده و کسب و کارهای اصلی استان را در چهار گروه دارای مزیت در حال رشد، دارای مزیت در حال افول، عدم مزیت در حال رشد و عدم مزیت در حال افول معرفی می نماید.

چکیده مدیریتی

براساس ماده 4 قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب بهمن ماه 1390 اتاق‌ها موظفند به منظور اطلاع رسانی سیاست گذاران از وضعیت محیط کسب و کار در کشور، شاخص‌های ملی محیط کسب و کار در ایران را تدوین و به طور سالانه و فصلی حسب مورد به تفکیک استان‌ها، بخش‌ها و فعالیت‌های اقتصادی سنجش و اعلام نمایند. مطالعه تجربه کشورهای دیگر و ارزیابی الگوهای بومی آنان برای سنجش محیط کسب و کار، می‌تواند به اجرای صحیح و مؤثر این حکم قانونی کمک کند.

پنج کشور ا‌مریکا، آلمان، چین، مالزی و هند، از جمله کشورهایی هستند که شاخص بومی محیط کسب و کار را توسعه داده‌اند. در کشور امریکا نهادهای خصوصی در کنار نهادهای دولتی به ارزیابی محیط کسب و کار پرداخته‌ و عمدتاً برپایه آمارهای رسمی به انتشار دوره‌ای خود می‌پردازند.

در کشور آلمان از تلفیق آمارهای رسمی و نظرسنجی از بنگاه‌های اقتصادی استفاده شده‌است و از تحلیل همبستگی این دو گروه داده، عوامل کلیدی اثرگذار بر محیط کسب و کار ارزیابی شده‌اند. در آلمان نیز همانند امریکا، مقایسه محلی انجام شده که به توسعه متوازن و پابرجای کسب و کارها در سطح ملی کمک می‌کند.

آلمان و امریکا به دلیل توسعه نهادی و زیرساختی، بر معیارهای اقتصادی و مالی متمرکز شده‌اند، که متناسب با ساختار کسب و کارهای فعال در آن کشورهاست. اما در کشورهای چین، مالزی و هند، معیارهای سنجش محیط کسب و کار به سمت معیارهای نهادی و مدیریتی، زیرساختی و سیاسی سوق یافته‌اند، که حاکی از اهمیت و اثرگذاری بیشتر این متغیرها برموفقیت بنگاه‌های اقتصادی در کشورهای کمتر توسعه یافته است.

الگوی مطالعاتی کشور مالزی یکی از الهام بخش ترین و کاربردی‌ترین الگوها برای کشورهای آسیایی است. این پژوهش با هدایت بنیاد آسیا اجرا شده‌ که تجربه‌های مشابه در کشورهای آسیایی دیگر داشته‌است. حمایت دفتر نخست وزیری، مشارکت دانشگاه موناش و اجرای پیمایش توسط یک مؤسسه مطالعات بازار، نمونه‌ای کامل از تقسیم کار و همکاری سازنده بین نهادهای پژوهشی این کشور است. عناصر و مؤلفه‌های شاخص همانند یافته‌های این پژوهش در طراحی چارچوب ملی جمهوری اسلامی ایران قابل استفاده هستند. با این حال نباید فراموش کرد که ایران نیز باید همچون مالزی، شاخص های بومی خود را با تکیه بر تجارب دیگران و براساس نیازها و ویژگی‌های بومی توسعه دهد.