شاخص میزان فروش محصولات در مهر ماه (46.53) روند کاهشی پیدا کرده‌است. کاهش تقاضای مشتریان به دلیل کاهش قدرت خرید، یکی از دلایل اصلی این کاهش در فروش است.

 بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏وکار ایران در زمستان ۱۴۰۰، رقم شاخص ملی، 5.83 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۴۰۰ با میانگین 5.94) بهتر است.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب وکار ایران در پاییز ۱۴۰۰ ،رقم شاخص ملی، 5.94( نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است)محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۴۰۰ با میانگین 5.91 ) بدتر است .

در پاییز ۱۴۰۰ ،همانند فصل گذشته فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه

1- غيرقابل پيش بيني بودن و تغييرات قيمت مواد اوليه و محصولات

2- بي ثباتي سياستها، قوانين و مقررات و رویه های اجرایي ناظر بر کسب وکار

3- دشواری تأمين مالي از بانک ها را نامناسبترین مؤلفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه ها ارزیابی نموده اند.

بر اساس یافته های این طرح در پاییز۱۴۰۰ ،استانهای کردستان، کرمان و گلستان به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و استان های مرکزی، آذربایجان غربی و فارس به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استانها ارزیابی شده اند. براساس یافته های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی)بنگاه های اقتصادی شرکت کننده در فصل پاییز معادل 41.33 درصد بوده که نسبت به همین میزان در تابستان گذشته (40.32 درصد)، با افزایش1.01 واحدی مواجه شده است. فعالان اقتصادی به طور متوسط، میزان تاثیر کرونا بر کسب وکار را 6.09 ارزیابی نمودند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور ، شاخص استانی و سایر شاخص ها نیز در این فصل با درنظرگرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده اند.

• بر اساس نتایج این پایش در پاییز ۱۴۰۰ ،(وضعیت محیط کسب وکار در بخش خدمات 5.89 )در مقایسه با بخش های کشاورزی (5.72 )و صنعت (5.81 )نامناسبتر ارزیابی شده است.

• در بین رشته فعالیت های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد rev4.ISIC ، رشته فعالیت های

1-املاک و مستغالت

2- سلامت انسان و مددکاری اجتماعي

3-اداری و خدمات پشتيباني دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و

رشته فعالیت های

1- مالي و بيمه

2- خدمات مربوط به تأمين جا و غذا

3- آب رساني، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعاليت های تصفيه بهترین وضعیت محیط کسب وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیتهای اقتصادی درکشور داشته اند .

4- وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های بر اساس نتایج بدست آمده به صورت بنگاه های 49-11 کارکن (5.96 )دارای بدترین وضعیت و بنگاه های دارای بیشتر از 2۰۰( 5.55 )دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند.

وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب سال تاسیس بنگاه اقتصادی در کارگاه های6 تا۱۰ سال، بدترین وضعیت(6.00 )و در کارگاه های کمتر از 2 سال، دارای بهترین وضعیت (5.55 )ارزیابی شده اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران در پاییز ۱۴۰۰ ،عدد 6.14( عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۴۰۰ با میانگین 6.06 )است. میانگین ارزیابی محيط اقتصادی عدد 6.41 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6.33 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محيط نهادی عدد 5.92 است که در فصل گذشته عدد 5.83ارزیابی شده بود. بر این اساس، محيط جغرافيایي-زیر ساخت ها و ظرفيت های اقليمي با عدد 5.37 و محيط مالي با عدد 8.22 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.

در بین رشته فعالیت های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد rev4.ISIC در فصل پاییز ۱۴۰۰ ،فعالیتهای

1 -اداری و خدمات پشتيباني (64/ 8)

2- املاک و مستغالت (97/7)

3--سایر فعاليتهای خدماتي (92/7) بیشترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا متحمل شده ودر مقابل رشته فعالیتهای

1- مالي و بيمه (51/4)

2- معدن استخراج (5.33)

3- توليد صنعتي (ساخت) 67/5) کمترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا نسبت به سایر فعالیتها متحمل شده اند.

همچنین در فصل پاییز ۱۴۰۰ ،میزان آسیب وارده بر کسب وکارها از شیوع ویروس کرونا در استانهای چهارمحال وبختیاری (7.51 )،خراسان جنوبی(7.50 )اردبیل (7.43)بیشترین مقدار و در استان های آذربایجان شرقی(4.13) زنجان (5.27 )و فارس (5.47 )کمترین مقدار نسبت به سایر استان ها توسط فعالان اقتصادی ارزیابی شده اند.

در نظرسنجی پایش ملی محیط کسب و کار در فصل پاییز ۱۴۰۰ از فعالان اقتصادی درخواست شد تا در آستانه بررسی و تصویب لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور توسط مجلس شورای اسالمی، نظر خود را در خصوص 3 مانع یا خطر مهمی که مفاد بودجه سال ۱۴۰۱ میتواند برای کسب و کارشان ایجاد کند، بیان کنند. مهمترین دغدغه های فعالان اقتصادی در مورد بودجه سال ۱۴۰۱ به ترتیب عبارتند از

1- نوسانات نرخ ارز

2- افزایش میزان مالیات

3-کسری بودجه و افزایش قیمتها

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏و کار ایران در تابستان ۱۳۹۸، رقم شاخص کل، ۶/۰۷ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که بهتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۱۷) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در تابستان۱۳۹۸، تا حدودی مساعدتر شده است.

• در تابستان ۱۳۹۸، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- دشواری تأمین مالی از بانک ها

۳- بی ‏ثباتی سیاست ‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌ وکار

را نامناسب‌ترین و سه مولفه :‌۱- محدویت دسترسی به حامل های انرژی(برق ، گارز و گازويیل و ...)،۲- محدویت دسترسی به آب و ۳- محدودیت دسترسی به شبکه تلفن همراه و اینترنت را مناسب ترین مولفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مولفه ها ارزیابی نموده اند. قابل ذکر است که در دوره نخست تاجرای این طرح، دشواری تامین مالی از بانک ها به عنوان نامساعدترین مولفه کسب وکار ارزیابی شده بود اما در ۸ دوره اجرا از پاییز ۱۳۹۶ تا تابستان ۱۳۹۸ ،غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات ، نامساعدترین مولفه کسب وکار ارزیابی شده است.

• بر اساس یافته‌ های این طرح در تابستان ۱۳۹۸، استان ‌های سیستان و بلوچستان، خراسان شمالی و البرز دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ و کار و استان‌ هاي آذربایجان غربی، گیلان و زنجان دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏و کار نسبت به سایر استان ‌ها ارزیابی شده ‌اند.

• بر اساس نتایج این پایش درتابستان ۱۳۹۸، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش کشاورزی در مقایسه با بخش های صنعت و خدمات نامناسب تر ارزیابی شده است .

در بین رشته فعالیت ‌های اقتصادی ، رشته فعاليت ‌های سلامت انسان و مددکاری اجتماعی ،اطلاعات و ارتباطات و ساختمان به ترتیب دارای بدترین وضعیت کسب ‏و کار و رشته فعاليت ‌های سایر فعالیت های خدماتی، خدمات مربوط به تأمین جا و غذا و آب رسانی ، مدیریت پسماند ، فاضلاب و فعالیت های تصفیه به ترتیب بهترین وضعیت کسب ‏و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت ‌های اقتصادی درکشور داشته ‌اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏و کار ایران در تابستان ۱۳۹۸، عدد ۶/۲۲ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۲۹ )است.میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد۶/۳۴ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد۶/۴۴ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد۶/۱۳ است که در فصل گذشته عدد۶/۱۸ ارزیابی شده بود . نگاه اجمالی نشان می دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۲۸و محیط مالی با عدد۸/۵۸ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند. همچنین در این گزارش برای نخستین بار،موانع و مشکلات محیط کسب وکار شرکت های دانش بنیان نیز گرارش شده است.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۳۹۸رقم شاخص ملی ۶/۱۷(نمره بدترین ارزیابی۱۰ است) محاسبه شده که بهتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان۱۳۹۷ با میانگین ۶/۲۷) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثراستان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۳۹۸، تا حدودی مساعدتر شده است.

• در بهار ۱۳۹۸، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- بی ‏ثباتی سیاست ‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌ وکار

۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب ‌و کار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در ۴ دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک ها به‌عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب ‌و کار ارزیابی شده بود اما در ۷ دوره پاییز ۱۳۹۶ تا بهار ۱۳۹۷، غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب‌ و کار ارزیابی شده است.

• بر اساس یافته‌ های این طرح در بهار۱۳۹۸، استان ‌های کردستان، چهارمحال و بختیاری و سیستان و بلوچستان، دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ و کار و استان‌ هاي آذربایجان غربی، مازندران و گیلان دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏و کار نسبت به سایر استان ‌ها ارزیابی شده ‌اند.

•بر اساس نتایج این پایش در بهار ۱۳۹۸، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش کشاورزی (۶/۰۵) و بخش صنعت (۶/۱۴) را به ترتیب ، مساعدترین و نامساعدترین محیط کسب و کار ارزیابی نموده اند. •در بین رشته فعالیت ‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev4 ، رشته فعاليت ‌های

۱- آب رسانی ، مدیریت پسماند ، فاضلاب و فعالیت های تصفیه

۲- فعالیت حرفه ای ، علمی و فنی

۳- سایر فعالیت های خدماتی

دارای بدترین وضعیت کسب ‏و کار و رشته فعاليت ‌های

۱- خدمات مربوط به تامین جا و غذا

۲- املاک و مستغلات

۳- استخراج معدن

بهترین وضعیت کسب ‏و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت ‌های اقتصادی درکشور داشته ‌اند.

• بر اساس نتایج بدست آمده، بنگاه های با ۱۰۱ تا ۲۰۰ نفر کارکن (۵/۶۸) دارای بهترین وضعیت و بنگاه های با تعداد ۶ تا ۱۰ کارکن (۶/۲۱) دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏و کار ایران در بهار ۱۳۹۸، عدد ۶/۲۹ (عدد۱۰ بدترین ارزیابی است) را نشان می دهد به طوری که میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۶/۱۸ و میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد ۶/۴۴ است . نگاه اجمالی نشان می دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۳۱ و محیط مالی با عدد ۸/۷۳ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط ها براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند .

براساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏و کار ایران در زمستان ۱۳۹۷، رقم شاخص ملی،۲۷/۶ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که تا حدودی بهتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۳۹۷ با میانگین ۴۹/۶) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در زمستان ۱۳۹۷، تا حدودی مساعدتر شده است.

• در زمستان ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- بی ‏ثباتی سیاست ‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌ وکار

۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب ‌و کار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در ۴دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک ها به‌عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب ‌و کار ارزیابی شده بود اما در ۶دوره پاییز ۱۳۹۶ تا زمستان۱۳۹۷، غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب‌ و کار ارزیابی شده است.

• بر اساس یافته‌ های این طرح در زمستان ۱۳۹۷، استان ‌های سیستان و بلوچستان، البرز و کردستان به ‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ و کار و استان‌ هاي گیلان، آذربایجان غربی و زنجان به ‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏و کار نسبت به سایر استان ‌ها ارزیابی شده ‌اند..

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏ وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، رقم شاخص ملی6/15 (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که به مراتب بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۶ با میانگین8/50) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان‌ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، به طور قابل توجهی نامساعدتر شده است.
در بهار ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه
۱- غيرقابل پيش‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات
۲- دشواری تأمین مالی از بانک ها
۳- بی‏ ثباتی سیاست‏ها، قوانین و مقررات و رویه‏ های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار
را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در ۴ دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک ها به‌عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب‌وکار ارزیابی شده بود اما در ۳دوره پاییز و زمستان۱۳۹۶ و بهار ۱۳۹۷، غيرقابل پيش‏ بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب‌وکار ارزیابی شده است.
بر اساس یافته‌های این طرح در بهار۱۳۹۷، استان‌های خراسان شمالی، سیستان‌وبلوچستان و خوزستان به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏وکار و استان‌هاي گیلان، فارس و زنجان به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
بر اساس نتایج این پایش در بهار ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب‏وکار در بخش صنعت(6/24) در مقایسه با بخش‌های خدمات(6/19) و کشاورزی(6/12) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.
در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev۴ ، رشته فعاليت‌های
1- اداری و خدمات پشتیبانی
2- خدمات مربوط به تأمین جا و غذا
3- ساختمان
دارای بدترین وضعیت کسب‏ وکار و رشته فعاليت‌های
1- املاک و مستغلات
2- اطلاعات و ارتباطات
3- آب رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه
بهترین وضعیت کسب‏ وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی درکشور داشته‌اند.
همچنین در این فصل برای نخستین بار وضعیت محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه های اقتصادی نیز مورد پرسش قرار گرفته است که بر اساس نتایج بدست آمده بنگاه های با ۶ تا ۱۰نفر کارکن (6/40)دارای بدترین وضعیت و بنگاه های با ۲۰۰ نفر و بیشتر کارکن(5/97) دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند .

بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‏وکار ایران در بهار ۱۳۹۷، عدد6/30(عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۶ با میانگین 6/00) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادي عدد6/33 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد5/86 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادي عدد6/28 است که در فصل گذشته عدد 6/10 ارزیابی شده بود. بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد4/83 و محیط مالی با عدد 8/24به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند.
در اجراى طرح پایش در فصل بهار ۱۳۹۷، ۲۶۵۰ نمونه (فعال اقتصادى) با بیش از۶۶درصد مشارکت به پرسش های این طرح پاسخ داده اند که بیشترین میزان مشارکت از ابتدای اجرای طرح پایش در اتاق ایران است. با این حال این میزان مشارکت کماکان کمتر از حدنصاب مورد نظر برای تعمیم نتایج در سطح استانی و فعالیتی با دقت قابل قبول است.
با توجه به بازنگری انجام شده در بخش پیمایشی طرح( پرسشنامه نظرسنجی) در فصل بهار(دوره هفتم) ، علاوه بر اصلاح محتوای مفهومی و ویرایشی پرسش های۲۸ گانه با هدف درک بهتر ، تغییراتی نیز در پرسشنامه طرح به وجود آمد که به نظر می‌رسد در افزایش کمیت و کیفیت رقم شاخص ملی مؤثر واقع شده است.

محیط کسب و کار به عنوان یک شاخص مدتی است که مورد توجه قـرار گرفتـه و مطالعـات زیـادي در راستاي پایش، محاسبات و یا سیاستگذاري آن صورت بگیـرد. ایـن شـاخص مجموعـه عـواملی کـه بـر عملکرد و اداره بنگاههاي اقتصادي زیر مجموعه تشکلهاي اقتصادي کشـور مـؤثر بـوده، ولـی خـارج از کنترل مدیران بنگاهها هستند را در بر میگیرد.

این گزارش در ابتدا وضعیت عمومی استان کرمانشاه را براساس شاخص های اصلی اقتصاد استان معرفی می نماید. در قسمت اول گزارش چارچوب تحلیلی برای نشان دادن دینامیک مهاجرت در استان ارائه و تمرکز مهاجرت و نسبتهای خالص آن بیان می گردد. سپس با استفاده از ضریب مکان وضعیت جریان تغییرات این ضریب را در سالهای 1379 تا 1390 مورد بررسی قرار داده و کسب و کارهای اصلی استان را در چهار گروه دارای مزیت در حال رشد، دارای مزیت در حال افول، عدم مزیت در حال رشد و عدم مزیت در حال افول معرفی می نماید.