هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی و تحلیل نقاط قوت و ضعف قانون سرمایه‌گذاری خارجی کشور و آیین نامه متناظر با آن است. این کار با بهره گیری از دو منشاء اصلی صورت خواهد گرفت. نخست توصیه‌های مهم و تعیین کننده‌ایی است که توسط مجامع و موسسات بین‌المللی مرتبط با حوزه سرمایه‌گذاری خارجی نظیر بانک جهانی و موسسات وابسته به آن و همچنین آنکتاد مطرح شده است و مورد استقبال دولت‌های عضو آن قرار گرفته است ، دوم انجام مطالعه تطبیقی قوانین سرمایه‌گذاری کشورهای مختلف بویژه آن دسته از کشورهایی است که در حوزه جنوب غرب آسیا و آسیای جنوبی و در طی سالهای اخیر در فرآیند جذب سرمایه‌گذاری خارجی عملکرد مطلوبی داشته‌اند. در عین حال علاوه بر تحلیل قوانین سرمایه گذاری کشورهای حوزه اتحادیه اروپا ، نگاهی هم به قوانین سرمایه‌گذاری برخی از کشورهای مشابه در خاورمیانه، افریقا و آمریکای لاتین خواهد شد.
کلیه اقدامات فوق با این هدف صورت خواهد گرفت تا ابزار تحلیلی مناسبی برای ارزیابی و سنجش قانون سرمایه‌گذاری خارجی جمهوری اسلامی ایران به دست آوریم و سپس برپایه تحلیل نقاط ضعف احتمالی آن و ارایه توصیه های اجرایی و عملیاتی ، مستندی را برای اصلاح و یا تکمیل آن را ارائه نماییم. بدیهی است از آنجایی که عملکرد کشورها در فرآیند رقابتی جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به عواملی دیگر به جزء قانون سرمایه‌گذاری آنها مرتبط خواهد بود، تلاش خواهد شد تا حتی المقدور به سایر شاخص‌هایی که بر این عملکرد و اثربخشی آن در جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی کشور موثر باشند، اشاره ایی کنیم.