بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏و کار ایران در تابستان ۱۳۹۸، رقم شاخص کل، ۶/۰۷ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که بهتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۱۷) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در تابستان۱۳۹۸، تا حدودی مساعدتر شده است.

• در تابستان ۱۳۹۸، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- دشواری تأمین مالی از بانک ها

۳- بی ‏ثباتی سیاست ‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌ وکار

را نامناسب‌ترین و سه مولفه :‌۱- محدویت دسترسی به حامل های انرژی(برق ، گارز و گازويیل و ...)،۲- محدویت دسترسی به آب و ۳- محدودیت دسترسی به شبکه تلفن همراه و اینترنت را مناسب ترین مولفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مولفه ها ارزیابی نموده اند. قابل ذکر است که در دوره نخست تاجرای این طرح، دشواری تامین مالی از بانک ها به عنوان نامساعدترین مولفه کسب وکار ارزیابی شده بود اما در ۸ دوره اجرا از پاییز ۱۳۹۶ تا تابستان ۱۳۹۸ ،غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات ، نامساعدترین مولفه کسب وکار ارزیابی شده است.

• بر اساس یافته‌ های این طرح در تابستان ۱۳۹۸، استان ‌های سیستان و بلوچستان، خراسان شمالی و البرز دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ و کار و استان‌ هاي آذربایجان غربی، گیلان و زنجان دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏و کار نسبت به سایر استان ‌ها ارزیابی شده ‌اند.

• بر اساس نتایج این پایش درتابستان ۱۳۹۸، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش کشاورزی در مقایسه با بخش های صنعت و خدمات نامناسب تر ارزیابی شده است .

در بین رشته فعالیت ‌های اقتصادی ، رشته فعاليت ‌های سلامت انسان و مددکاری اجتماعی ،اطلاعات و ارتباطات و ساختمان به ترتیب دارای بدترین وضعیت کسب ‏و کار و رشته فعاليت ‌های سایر فعالیت های خدماتی، خدمات مربوط به تأمین جا و غذا و آب رسانی ، مدیریت پسماند ، فاضلاب و فعالیت های تصفیه به ترتیب بهترین وضعیت کسب ‏و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت ‌های اقتصادی درکشور داشته ‌اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏و کار ایران در تابستان ۱۳۹۸، عدد ۶/۲۲ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۸ با میانگین ۶/۲۹ )است.میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد۶/۳۴ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد۶/۴۴ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد۶/۱۳ است که در فصل گذشته عدد۶/۱۸ ارزیابی شده بود . نگاه اجمالی نشان می دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۲۸و محیط مالی با عدد۸/۵۸ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند. همچنین در این گزارش برای نخستین بار،موانع و مشکلات محیط کسب وکار شرکت های دانش بنیان نیز گرارش شده است.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۳۹۸رقم شاخص ملی ۶/۱۷(نمره بدترین ارزیابی۱۰ است) محاسبه شده که بهتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان۱۳۹۷ با میانگین ۶/۲۷) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثراستان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۳۹۸، تا حدودی مساعدتر شده است.

• در بهار ۱۳۹۸، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- بی ‏ثباتی سیاست ‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌ وکار

۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب ‌و کار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در ۴ دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک ها به‌عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب ‌و کار ارزیابی شده بود اما در ۷ دوره پاییز ۱۳۹۶ تا بهار ۱۳۹۷، غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب‌ و کار ارزیابی شده است.

• بر اساس یافته‌ های این طرح در بهار۱۳۹۸، استان ‌های کردستان، چهارمحال و بختیاری و سیستان و بلوچستان، دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ و کار و استان‌ هاي آذربایجان غربی، مازندران و گیلان دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏و کار نسبت به سایر استان ‌ها ارزیابی شده ‌اند.

•بر اساس نتایج این پایش در بهار ۱۳۹۸، وضعیت محیط کسب‏ وکار در بخش کشاورزی (۶/۰۵) و بخش صنعت (۶/۱۴) را به ترتیب ، مساعدترین و نامساعدترین محیط کسب و کار ارزیابی نموده اند. •در بین رشته فعالیت ‌های اقتصادی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev4 ، رشته فعاليت ‌های

۱- آب رسانی ، مدیریت پسماند ، فاضلاب و فعالیت های تصفیه

۲- فعالیت حرفه ای ، علمی و فنی

۳- سایر فعالیت های خدماتی

دارای بدترین وضعیت کسب ‏و کار و رشته فعاليت ‌های

۱- خدمات مربوط به تامین جا و غذا

۲- املاک و مستغلات

۳- استخراج معدن

بهترین وضعیت کسب ‏و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت ‌های اقتصادی درکشور داشته ‌اند.

• بر اساس نتایج بدست آمده، بنگاه های با ۱۰۱ تا ۲۰۰ نفر کارکن (۵/۶۸) دارای بهترین وضعیت و بنگاه های با تعداد ۶ تا ۱۰ کارکن (۶/۲۱) دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏و کار ایران در بهار ۱۳۹۸، عدد ۶/۲۹ (عدد۱۰ بدترین ارزیابی است) را نشان می دهد به طوری که میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۶/۱۸ و میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد ۶/۴۴ است . نگاه اجمالی نشان می دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۳۱ و محیط مالی با عدد ۸/۷۳ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط ها براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند .

براساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب ‏و کار ایران در زمستان ۱۳۹۷، رقم شاخص ملی،۲۷/۶ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که تا حدودی بهتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۳۹۷ با میانگین ۴۹/۶) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در زمستان ۱۳۹۷، تا حدودی مساعدتر شده است.

• در زمستان ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- بی ‏ثباتی سیاست ‏ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌ وکار

۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب ‌و کار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند. قابل ذکر است که در ۴دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک ها به‌عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب ‌و کار ارزیابی شده بود اما در ۶دوره پاییز ۱۳۹۶ تا زمستان۱۳۹۷، غيرقابل پيش ‏بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب‌ و کار ارزیابی شده است.

• بر اساس یافته‌ های این طرح در زمستان ۱۳۹۷، استان ‌های سیستان و بلوچستان، البرز و کردستان به ‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ و کار و استان‌ هاي گیلان، آذربایجان غربی و زنجان به ‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب ‏و کار نسبت به سایر استان ‌ها ارزیابی شده ‌اند..

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‏ وکار ایران در پاییز۱۳۹۷، رقم شاخص ملی، ۶/۴۹ (نمره بدترین ارزیابی۱۰ است) محاسبه شده که تا حدودی بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۳۹۷ با میانگین ۶/۴۰) است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان ها، وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در پاییز ۱۳۹۷، تا حدودی نامساعدتر شده است.

• در پاییز ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه

۱- غيرقابل پيش‏ بيني بودن و تغییرات قيمت مواد اوليه و محصولات

۲- بی ‏ثباتی سیاست‏ ها، قوانین و مقررات و رویه ‏های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار

۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

• بر اساس یافته‌های این طرح در پاییز ۱۳۹۷، استان‌های خراسان شمالی، ایلام و کرمانشاه به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‏ وکار و استان‌هاي گیلان، آذربایجان غربی و زنجان به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‏ وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.

• بر اساس نتایج این پایش در پاییز ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب وکار در بخش خدمات (۶/۵۸) در مقایسه با بخش‌های صنعت (۶/۵۲) و کشاورزی (۶/۲۹) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.

• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب ‏وکار ایران در پاییز ۳۹۷، عدد ۶/۴۷ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۳۹۷ با میانگین ۶/۴۲) است.

• در اجراى طرح پایش در فصل پاییز ۱۳۹۷، ۳۰۴۷نمونه (فعال اقتصادى) با بیش از ۷۱درصد مشارکت به پرسش های این طرح پاسخ داده اند که بیشترین میزان مشارکت از ابتدای اجرای طرح پایش در اتاق ایران است.