نرم افزار متن باز چندین مسیر جدید را با اجازه دادن به سرور های مختلف از مکان های مختلف برای کار بر روی یک فناوری خاص ایجاد می کند. این بیش از همه مفهومی است که صنعت فناوری را دموکراتیک می کند. بدون فرهنگ متن باز، ما بازیکنان متعددی را که امروزه در صنعت داریم، نخواهیم داشت. کل زنجیره نوآوری همچنان در دست چهار یا پنج شرکت خواهد بود، همانطور که درست بیش از ده سال پیش، بود. نرم افزار متن باز زمانی بهترین کار را انجام می دهد که پروژه ها دارای نقشه راه محصول واضح، حاکمیت قوی و مشارکت فعال جامعه باشند. شتاب سرعت نوآوری در جامعه فناوری و همچنین کثرت فرصت‌های تجاری که امروزه داریم، نتیجه آزادی است که با پذیرش فرآیند فناوری‌های متن باز به نتیجه رسیده است.
ریچارد تالر و کاس سانستاین که پیشگام تئوری تلنگر بودند، چند اصل راهنما را در مورد چگونگی "تلنگر مثبت" ارائه می دهند. اشاره‌ها باید شفاف باشند، هرگز گمراه‌کننده نباشند و انصراف از آن به راحتی امکان داشته باشد. آنها باید با این باور قوی هدایت شوند که رفتاری که تشویق می‌شود، رفاه افرادی را که تحت آن قرار می‌گیرند بهبود می‌بخشد و مانند آن‌هایی که در سال 2017 باعث انتقاد از اوبر شد، مغایر با منافع آنها نیست. به طور مشابه، نیر ایال، نویسنده Hooked، استفاده از ماتریس کاربردی خود را برای تعیین اینکه آیا تلنگر ها باید دوباره طراحی شوند، پیشنهاد می کند. این شامل پاسخ به این دو سوال است:
1) آیا خودم از محصول استفاده خواهم کرد؟ و 2) آیا این محصول به کاربران کمک می کند تا زندگی خود را بهبود بخشند؟
تجارت دیجیتال: فرصت ها و چالش ها برای کشورهای در حال توسعه
بارگذاری توسط : اتاق شیراز
تجارت دیجیتال سهم فزاینده‌ای از تجارت بین‌المللی را تشکیل می‌دهد به‌طوری‌که در طول بیماری همه‌گیر کووید 19 افزایش یافت.
دیجیتالی شدن فرصت‌های تجاری جدید و انعطاف‌پذیری در مواقع اختلال ایجاد می‌کند، با این حال اقتصادها و شرکت‌هایی که سطح آمادگی دیجیتالی پایینی دارند، بیشتر در معرض خطر عقب‌نشینی از تجارت هستند.
خدمات سفار و تحویل دیجیتالی همچنان سهم کمتری از صادرات را در کشورهای کمتر توسعه یافته و آفریقا و آمریکای لاتین و دریای کارائیب نسبت به سایر نقاط جهان به خود اختصاص می‌دهد. درحالی‌که بیش از نیمی از جمعیت کشورهای پردرآمد در سال 2019 به صورت آنلاین خرید می‌کردند، این رقم در کشورهای کم درآمد تنها 2 درصد بود.
اقدامات سیاستی توصیه شده برای ارتقای تجارت الکترونیک بین کشورها شامل موارد زیر می‌باشد:
- بسیاری از کشورهای در حال توسعه نیاز به ایجاد و نگهداری شبکه‌های پرسرعت، قابل اعتماد و مقرون به صرفه، با پوشش وسیع جمعیتی و همچنین اطمینان از در دسترس بودن دارند.
- انطباق با تغییرات در بازار کار و الزامات مهارتی ناشی از دیجیتالی شدن مستلزم تغییراتی در سیستم‌های آموزش رسمی و همچنین استراتژی‌های توسعه مهارت‌های دولتی و خصوصی است.
- کشورها باید خود را با افزایش سطح تحویل دیجیتال و تغییر از محموله های بزرگ به تعداد زیادی بسته کوچک که توسط تجارت الکترونیک فرامرزی ایجاد می شود، وفق دهند.
- کشورها باید استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات را در میان شرکت‌های کوچک‌تر تقویت کنند تا بتوانند ادغام مؤثر آنها را در زنجیره‌های ارزش جهانی که به طور فزاینده‌ای به راه‌حل‌های دیجیتال متکی هستند، ایجاد کنند.
- کشورها باید شکاف دیجیتال مبتنی بر جنسیت را که توانایی زنان را برای مشارکت در تجارت دیجیتال محدود می‌کند و در آفریقا و کشورهای کمتر توسعه‌یافته بارزتر است، پر کنند.
- کشورها باید سیاست‌ها، قوانین و مقررات مناسبی را وضع کنند.
کووید ۱۹ و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی آن همچنان در سال ۲۰۲۲ نیز تهدیدی حیاتی برای جهان محسوب می‌شود. نابرابری واکسن و بهبود اقتصادی نابرابر ناشی از آن خطر تشدید شکست‌های اجتماعی و تنش‌های ژئوپلیتیکی را به همراه دارد. تا سال ۲۰۲۴، اقتصادهای در حال توسعه (به استثنای چین) ۵.۵ درصد کمتر از رشد تولید ناخالص داخلی مورد انتظار قبل از همه گیری خواهند داشت، در حالی که اقتصادهای پیشرفته ۰.۹ درصد از آن پیشی خواهند گرفت که شکاف درآمدی جهانی را افزایش می دهد. واگرایی جهانی حاصل، تنش‌هایی را در داخل و خارج از مرزها ایجاد می‌کند که خطر تشدید اثرات همه‌گیری و پیچیده‌تر شدن هماهنگی مورد نیاز برای مقابله با چالش‌های مشترک از جمله تقویت اقدامات اقلیمی، افزایش ایمنی دیجیتال، بازگرداندن معیشت و انسجام اجتماعی و مدیریت رقابت در فضا را ایجاد می‌کند.
گزارش ریسک‌های جهانی ۲۰۲۲ نتایج آخرین نظرسنجی درک ریسک‌های جهانی را تحلیل می‌کند. یافته های کلیدی این نظرسنجی و تجزیه و تحلیل در زیر خلاصه شده است:
- افزایش نگرانی‌های اجتماعی و محیطی
- تهدید همکاری در چالش‌های جهانی به دلیل تفاوت در بهبود اقتصادی
- تشدید نابرابری‌ها به دلیل تحول بی نظم اقلیمی
- تشدید تهدیدات سایبری ناشی از افزایش وابستگی دیجیتالی
- تشدید ناامنی جهانی ناشی از موانع مهاجرت
- محدودیت فرصت‌ها در فضا